Өлең, жыр, ақындар

Жасыл көктем, барасың сырғып қайда

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 477
Жасыл көктем, барасың сырғып қайда,
Жазық белес мендегі сырды ұқпай ма.
Жасыл аспан бояулы жасыл дүние,
Жастығыма бір қадам жылжытпай ма?
Шыға алмадым алдыңнан жырлар оқып,
Қырларыңнан құшағым гүл дәметіп.
Қуанышым шуақты, қайран көктем,
Жылдам кеп пе ең, барасың жылдам өтіп.
Жасыл көктем, еліме бел баласың,
Көмкеретін дәнменен кең даласын.
Дүниеге келгелі өзім көрген,
Ең бір сұлу көктемім сен боласың.
Уақыт – қанат, жеткізбес ұшқан желді,
Күшейіп кеп әлсіреп құшқан белді.
Туған күнін тойлауға бір перзенттің,
Қаншама рет бұл жаққа құстар келді.
Көктем, кетіп барасың, қоштасалық,
Кәріге мұң әкелдің, жасқа шабыт.
Жер – дүние жаңғырып түлеп жатыр,
Тірлігіңді қайтадан еске салып!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сәулең жатыр, тарап күн, тарап айдан

  • 0
  • 0

Сәулең жатыр, тарап күн, тарап айдан,
Сені көрсем, сезім мас, сана майдан,
Жонып-қашап тұлғамды мүсіндеші,
Қарсы біткен бұтағы қарағайдан.

Толық

«Сіз ақын болып істейсіз бе?» деген оқушы сұрағынан туған ой

  • 0
  • 0

Керегі жоқ жылы орын, пайда маған,
«Әумесермін» пайдасын ойламаған.
Ақындық қызмет болса,
ақындыққа –

Толық

Торғай – дүние

  • 0
  • 0

Басымды қысып тұр қысым бір,
Тіршілік... шу тілін түсіндір.
Үмітпен, тас жолдың үстінде,
Торғайлар дән іздеп ұшып жүр.

Толық

Қарап көріңіз