Өлең, жыр, ақындар

Құлан едім...

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1988
Құлан едім құлдыраған далада,
Еркіндікке ерке көңіл қана ма?
Аяғыма тұсау түсер деген ой,
Еш уақытта кірген жоқ-ты санама.
Ойын-тойда өлең оқып, ән бастап,
Өзгелерден мерейім де болды асқақ.
Қыз құйған шай үйіретін таңдайды,
Ішкен кезде жатып алып жамбастап.
Сөйтіп жүріп, «нысанаға іліктім»,
Бірі болдым отау құрған жігіттің.
«Батырыңның» екі көзі төрт болды,
He боларын жүрер дейсің біліп кім.
Қош бол енді, бозбала шақ - бұлалық,
Тілегімнің жүрдің бәрін құп алып.
Тұңғыш ұлым дүниеге келді де,
Мойыныма сарт еткізді бұғалық.
Ал қазір де аяғымды басам жай,
(Бұрынғыдай жалт-жұлт етпей, жасанбай).
Қазығыма тура тартып келемін,
Тулап-тулап, басүйренген асаудай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке

  • 0
  • 2

Алға қарай басып келем нық қадам,
Дауылдарға арқа тосып ықтаман.
Әке, өзің от кешуге кеткенде,
Сәби екем қырқынан да шықпаған.

Толық

Халық ақыны

  • 0
  • 0

«Талай жерде шаққанмын,
Сөз асылын таққанмын.
Шығып едім соңынан,
Қашаған, Нұрым, Ақтанның».

Толық

Жігіттер

  • 0
  • 0

Жігіттер, күлкі - бақыт, ұрыс - қайғы,
Шаттықтан ақын халқы жыр ұстайды.
Дүниеден арбасумен өтіп кетсек,
Кім келіп сол қатені дұрыстайды.

Толық

Қарап көріңіз