Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 11.11.2021
  • 0
  • 0
  • 824
Туған жер, көрікті жер, ата мекен,
Нұр таңың қалай менсіз атады екен.
Өзіңді шын жүрекпен, қайда жүрсем,
Аяулы Ақсуым деп атап өтем.
Талыңның сабағы күй, жапырағы ән,
Мен содан өмірімнің отын алам.
Осынау дүниеге мені әкелген,
Жеріңде қасиетті жатыр анам.
Өзіңде төгіліп ән-өлең сырым,
Арманның келем асып нелер шыңын.
Шалқысам айыбы не, өз көгіңнен,
Мен де бір самғап ұшқан көгершінің.
Көңілден ізі қалмай ала бұлттың,
Мөп-мөлдір көгіңнен мен жаралыппын.
Ауылдан аттанған ем біржолата,
Қоштасып базарымен балалықтың.
Көгімнен шуақ төгіп тұршы күнім,
Сезімнің ашылмаған бүршігімін.
Қолдағы мынау таяқ мен сүйенген, –
Туған жер, өзіңде өскен бір шыбығың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын

  • 0
  • 0

Өз кірпішін өмірге әркім қалайды,
Қалағандар... жерде қалтылдамайды.
Ақын деген – отты жасын, найзағай,
Ал, найзағай күнде жарқылдамайды...

Толық

Көктем, көктем, кеудеме орап мол шабыт

  • 0
  • 0

Көктем, көктем, кеудеме орап мол шабыт,
Суретіңді көз алдыма келші алып.
Жан бағына құстарыңмен шулап кел,
Қарсы алайын қайталанбас ән салып.

Толық

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі

  • 0
  • 0

Бұлбұл, сенің әнің маған белгілі,
Әнің сенің жасыл бақша, жер гүлі.
Саған таңсық емес сонша, сеземін,
Қырандардың аспандағы ерлігі.

Толық

Қарап көріңіз