Өлең, жыр, ақындар

Оралға оралғанда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1984
«Оралым шықты алдымнан,
Оралым, менің Оралым...»
Қасым Аманжолов

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.
Кезінде талбойлары қызған ғой көп,
Киіпті теректерің мұздан көйлек.
Бақтарды серуен құрған танымадым,
Ойладым - жастық менен озған ғой деп.
Есіңе түстіме ісім бұла күнгі,
Әйтеуір, сағыныпсың ұланыңды.
Аязың ашалауын қояр емес,
Үсітіп жібермесін құлағымды..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағдырлас досыма

  • 0
  • 0

Қызықты ойындардан қалыс қалып,
Бағынан балалықтың алыстадың.
Білдіртпей есейтетін өзіңе де,
Көп пе, аз ба біршама жол жүріліпті,

Толық

Серт

  • 0
  • 0

Сіміріп aп таңғы ауаның тұнығын,
Зыр жүгірем, тыным алмай күнұзын.
Бір қызықтан, шақырады бір қызық
Мойыныма сілтеп жиі «құрығын».

Толық

Келші, Көктем!

  • 0
  • 0

Далада қар, өзенде мұз сіресіп,
Қыс пен көктем бір-бірімен тіресіп,
Жеңісе алмай, жұлқысуда тынымсыз,
Дара билік құру үшін күресіп.

Толық

Қарап көріңіз