Өлең, жыр, ақындар

Оралға оралғанда

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2137
«Оралым шықты алдымнан,
Оралым, менің Оралым...»
Қасым Аманжолов

Оралым, сол аязың, бораның да,
«Ақ тайлақ» ойнақтап жүр орамыңда.
Жүгіріп шықты, міне, қарсы алдымнан,
Асыққан баладайын қол алуға.
Кезінде талбойлары қызған ғой көп,
Киіпті теректерің мұздан көйлек.
Бақтарды серуен құрған танымадым,
Ойладым - жастық менен озған ғой деп.
Есіңе түстіме ісім бұла күнгі,
Әйтеуір, сағыныпсың ұланыңды.
Аязың ашалауын қояр емес,
Үсітіп жібермесін құлағымды..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолдай көрші жалғызды

  • 0
  • 0

Бұл тірліктің қарамай оң-солына,
Барды салам жалғыз ұлдың жолына.
Жасым болса, бара жатыр ұлғайып,
Бақыт құсы қашан қонар қолыма?..

Толық

Мықтылыққа үйретіп

  • 0
  • 0

Жар басында жалқы өскен талшыбық,
Тас төбемнен қарайды әркез шаншылып.
Таңда көрсем бір уыс боп тұрады,
Балғын дене мөлдір шыққа малшынып.

Толық

Есен-Жаңыл

  • 0
  • 0

Бұл өмір тұрады екен сыйластықтан,
Сыйластық болған жерде қимастық тән.
Өтсе де қаншама жыл, жайымыз бар
Сендермен жүздесетін күнге асыққан.

Толық

Қарап көріңіз