Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 7647
Дастанның жазылмаған жалғасындай,
Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.
Артық жүк болмасам деп армандаймын,
Осынау өмір-көштің арбасында-ай.
Таңертең қос жанарды «тырнап ашып»,
Қадаймын пәк дүниеге нұр қарашық.
Кеудемде бұлқынады бұла жүрек,
Ежелгі мінезімен жырға ғашың.
Жан емен қатал сынға тосылатын,
(Ежелден қайсарлықтың досы халқым).
Мен әрбір өлеңімді өрнектеймін,
Жер. Ана. Жан жарымның қосып атын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыбық аттан...

  • 0
  • 2

Тұрды әлем нәрестенің тыңдап әнін,
Сәбилік бесігінде "іңгәладым".
Еңбектеп, одан кейін жар жағалап,
Төсінде тәй-тәй тұрдым бұл даланың.

Толық

Түс жорыту

  • 0
  • 0

Жылан еніп шықты бүгін түсіме,
Жүр екенмін ордасының ішінде.
Қоршайды екен жан-жағымнан жалаңдап,
Ирелеңдеп, долылықтан ісіне.

Толық

Сенің үйіңде

  • 0
  • 0

«Жатпас та ешкім мұны теріс көріп,
Үйдегі үлкендермен көріс келіп».
Дегенде сүйіктім сен, шалқыдым ғой,
Алдымнан армандай бір өріс кеңіп.

Толық

Қарап көріңіз