Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 7735
Дастанның жазылмаған жалғасындай,
Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.
Артық жүк болмасам деп армандаймын,
Осынау өмір-көштің арбасында-ай.
Таңертең қос жанарды «тырнап ашып»,
Қадаймын пәк дүниеге нұр қарашық.
Кеудемде бұлқынады бұла жүрек,
Ежелгі мінезімен жырға ғашың.
Жан емен қатал сынға тосылатын,
(Ежелден қайсарлықтың досы халқым).
Мен әрбір өлеңімді өрнектеймін,
Жер. Ана. Жан жарымның қосып атын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Біргемін

  • 0
  • 0

Бұл жалғанға қонақпыз сол кемді күн,
Дайынбыз ба арқалауға ел жүгін?..
Білген жанға сұрауы бар судың да,
Біздер үшін тер төгеді енді кім!

Толық

Алғыстан...

  • 0
  • 0

Отыз беспен қош айтысқан кезде бұл,
Көңілімді мазалайды өзге жыр.
Мені біраз жерге апарып тастадың,
Еліктіріп, желіктіріп, жезде-өмір!..

Толық

Талап

  • 0
  • 0

Жеткіншекті жетелейді талабы,
Талаптанса, біраз жерге барады.
Белгілейді мақсатының межесін,
Сәтті басқан ең алғашқы қадамы.

Толық

Қарап көріңіз