Жылжиды жылдар...
- 0
- 0
Қызарады Күн ұяға батарда,
Нұрланады төңірек таң атарда.
Табиғатта сақталғанмен заңдылық,
Адам бірден кіре алмайды қатарға.
Өмір
Дастанның жазылмаған жалғасындай,Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.
Артық жүк болмасам деп армандаймын,
Осынау өмір-көштің арбасында-ай.
Таңертең қос жанарды «тырнап ашып»,
Қадаймын пәк дүниеге нұр қарашық.
Кеудемде бұлқынады бұла жүрек,
Ежелгі мінезімен жырға ғашың.
Жан емен қатал сынға тосылатын,
(Ежелден қайсарлықтың досы халқым).
Мен әрбір өлеңімді өрнектеймін,
Жер. Ана. Жан жарымның қосып атын.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Кеш біліппін
- 0
- 0
Шырмалып шылбырына ескіліктің,
Мен сенің қадіріңді кеш біліппін.
Кетті ғой жанарымнан жас та ытып,
Тұрғандай құлағыма естіліп мұң.
Маңғыстау шілдесі
- 0
- 0
Жатыр, міне, тырысып «тулақ» дала,
Бұйрат-бұйрат боз құммен бунақталып.
Тұяқ тірер бір тұлдыр таппай құйын,
Секіреді Каспийге, тулап барып.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Медина
Керемет -
жанна
неге аяқталмаған екен -
Ханга арналган олен
Махамбет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі