Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 6366
Дастанның жазылмаған жалғасындай,
Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.
Артық жүк болмасам деп армандаймын,
Осынау өмір-көштің арбасында-ай.
Таңертең қос жанарды «тырнап ашып»,
Қадаймын пәк дүниеге нұр қарашық.
Кеудемде бұлқынады бұла жүрек,
Ежелгі мінезімен жырға ғашың.
Жан емен қатал сынға тосылатын,
(Ежелден қайсарлықтың досы халқым).
Мен әрбір өлеңімді өрнектеймін,
Жер. Ана. Жан жарымның қосып атын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кезек

  • 0
  • 1

Кезегімен күн батып, түн болады,
(He қымбат бар десек тe таң нарқын).
Кей уақытта көңілге мұң қонады,
Болсаңдағы қаншама ақжарқын жан.

Толық

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен

  • 0
  • 0

Сол баяғы қағазбенен, қаламмен
Сырласамын, арасында алам дем.
«Қаладағы тіршілігің қалай?» деп,
Сынай қарап жатыр, әне, далам кеп.

Толық

Алматы қайыңдары

  • 0
  • 0

Сымбатына тұра алмайсың сұқтанбай,
Сол көркімен көп нәрсені ұтқандай.
Өңшең ару сыбыр-сыбыр сыр айтып,
Тауға қарай серуендеуге шыққандай.

Толық

Қарап көріңіз