Өлең, жыр, ақындар

Өмір

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 6552
Дастанның жазылмаған жалғасындай,
Күндерім кетіп жатыр алға асып жай.
Артық жүк болмасам деп армандаймын,
Осынау өмір-көштің арбасында-ай.
Таңертең қос жанарды «тырнап ашып»,
Қадаймын пәк дүниеге нұр қарашық.
Кеудемде бұлқынады бұла жүрек,
Ежелгі мінезімен жырға ғашың.
Жан емен қатал сынға тосылатын,
(Ежелден қайсарлықтың досы халқым).
Мен әрбір өлеңімді өрнектеймін,
Жер. Ана. Жан жарымның қосып атын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Атамекен

  • 0
  • 0

Көрінер көзіңе ыстық атамекен,
Мен мұны қайта-қайта атап өтем.
Бабалар туып-өскен жерді білмеу,
Жаныңа кәдімгідей батады екен.

Толық

Тежелу

  • 0
  • 0

Жүргенімде еш алаңсыз, ырғалып,
Қалды қанша сезім шаршап, жыр налып.
Берілген соң бір мақсаттың жолына,
Мінезге де керек екен бір қалып.

Толық

Хат тасушы

  • 0
  • 0

Оған не жауынды күн, дауылды күн,
Жүргені шыр айналып ауылды мың.
Тынбайды жапқанынша соңғы есікті,
Сезбестен қоржынының ауырлығын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар