Өлең, жыр, ақындар

Сенің үйіңде

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2084
«Жатпас та ешкім мұны теріс көріп,
Үйдегі үлкендермен көріс келіп».
Дегенде сүйіктім сен, шалқыдым ғой,
Алдымнан армандай бір өріс кеңіп.
«Шырағым, ризамын келгеніңе,
Өрлей бер қымсынбастан төрге, міне».
Деп әкең сездіргенде ақ ниетін,
Шыққандай болды көңілім өрге мүлде.
Анаң да менің әзіз анама ұқсап,
Күмбезін көңілімнің барады ұштап.
Өтеді әрлі-берлі сіңілің сенің,
Мен жаққа әлсін-әлсін қарағыштап.
Бой балқып, қорғасындай шоқта қалған,
Отырдым жүрегіме топтап арман.
Ал өзің жанымнан бір шықпай қойдың
Құлындай желісінде ноқталанған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Элегия

  • 0
  • 0

Сағаты жеткенде ажал, тоқырап па?
Тұрмады бұл жолы да тосып артқа.
Бір жұлдыз көк төсінен ағып түсіп,
Бір бұлақ сіңіп кетті топыраққа.

Толық

Біреуге

  • 0
  • 0

Айтқан сөзге адамша түсінбедің,
Көрініп тұр ап-айқын ісіңде мін.
Достығымнан қасарған қастық іздеп,
Бұл қалайша жатып aп «ісінгенің?!»

Толық

Жыр келмесе...

  • 0
  • 0

Бір жұмбақ ой мазалап неше күннен,
Шаршап жүрмін, соны әсте шеше білмей.
Қаламымды қолыма ұстатқызды,
Жеті түнде жұлып aп төсегімнен.

Толық

Қарап көріңіз