Өлең, жыр, ақындар

Тежелу

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2226
Жүргенімде еш алаңсыз, ырғалып,
Қалды қанша сезім шаршап, жыр налып.
Берілген соң бір мақсаттың жолына,
Мінезге де керек екен бір қалып.
Жұрт қатарлы тұрмысым да, күйім де,
Қонақ қаптап жатады әркез үйімде.
Келген кісі риза болып кеткенмен,
Негізгі ісім қалып жатыр кейінге.
Жапырағын жайқалтар ма бұтағым,
Өткен шақты қуып, қалай ұтамын.
Ортайғандай оқырмандар көңілі,
Көптен бері шықпай кетіп кітабым.
Басқаша бір сыр байқатып замана,
Жанымызды қуырып тұр табада.
Жылтырақ жыр жазып, неге жетісем,
Пайдасы жоқ болса қала-далама!
Сұсты күндер тұр қаруын кезеніп,
Күдік-күмән жатыр іште тез өніп.
Тудыра алмай өзекті өртер өлеңді,
Өз-өзімнен жүрмін қазір тежеліп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұлыма

  • 0
  • 0

Көз жасына беріп өстім жастан мән,
Сен жылайсың, еркелігің асқаннан.
Жер тепкілеп отырғанмен, ұлым-ау,
Айды қалай алып берем аспаннан...

Толық

Кеңістікті жырлаймын

  • 0
  • 0

Қаншама жыл тұрсамдағы қалада,
Ешнәрсені теңгермеймін далама.
Егделердің есебіне кірген соң,
Бірте-бірте ыстық болып барама?!.

Толық

Шабыт

  • 0
  • 0

Бір үн келіп бозінгендей боздаған,
Семіп қалған сезімімді қозғаған.
Туар жырдың хабаршысы екен ғой,
Өзегімді жарып шығар өз балам.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер