Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Туған шаңырақ

Айтқали Нәріков‎

Туған шаңырақ

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2324
Қамауынан «қашып шығып» қаланың,
Кең құшағын аңсап келдім даланың.
Басқа жерде отырғанмен бас мүжіп,
Бұл ауылға әрқашан да баламын.
Өз жайына қашады да «ірілік»,
Елпеңдеймін, екі жеңді түрініп.
Әңгіме айтса аңыз кеуде аталар,
Отырамын сөздерінен сыр ұғып.
Мейлі, олар қымыз һәм, қалғысын,
Асу бермес сияқтанар қарлы шың.
Ұшыашарға оқып беріп жаңа жыр,
Мен олардың алып жүрмін алғысын.
Ақын болып, астана асып кет мейлі,
Сағынасың өзің өскен беткейді.
Қаншама сен «өсіп» кеттім десең де,
Туған шаңырақ аласалық етпейді!

Туған шаңырақ Айтқали Нәріков‎ Айтқали Нәріков‎ өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұшқан ұям

  • 0
  • 0

Орыны бар маған артар өкпенің,
Көптен бері келмеппін ғой, мектебім!
Бірақ бейнең көз алдымда тұрады,
Білім нәрін алып, сенен көктедім.

Толық

Қарақия

  • 0
  • 0

Қара нардай қасқайып тұрасың да,
Бұйра бұлтқа «өркешің» ұласуда.
Жолаушыны жеткізбей шаршатасың,
Бір асудан жетелеп, бір асуға.

Толық

Әке

  • 0
  • 2

Алға қарай басып келем нық қадам,
Дауылдарға арқа тосып ықтаман.
Әке, өзің от кешуге кеткенде,
Сәби екем қырқынан да шықпаған.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер