Өлең, жыр, ақындар

Туған шаңырақ

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2780
Қамауынан «қашып шығып» қаланың,
Кең құшағын аңсап келдім даланың.
Басқа жерде отырғанмен бас мүжіп,
Бұл ауылға әрқашан да баламын.
Өз жайына қашады да «ірілік»,
Елпеңдеймін, екі жеңді түрініп.
Әңгіме айтса аңыз кеуде аталар,
Отырамын сөздерінен сыр ұғып.
Мейлі, олар қымыз һәм, қалғысын,
Асу бермес сияқтанар қарлы шың.
Ұшыашарға оқып беріп жаңа жыр,
Мен олардың алып жүрмін алғысын.
Ақын болып, астана асып кет мейлі,
Сағынасың өзің өскен беткейді.
Қаншама сен «өсіп» кеттім десең де,
Туған шаңырақ аласалық етпейді!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыр келмесе...

  • 0
  • 0

Бір жұмбақ ой мазалап неше күннен,
Шаршап жүрмін, соны әсте шеше білмей.
Қаламымды қолыма ұстатқызды,
Жеті түнде жұлып aп төсегімнен.

Толық

Бесінші белес

  • 0
  • 0

Десек тe табиғатта жарасым бар,
Мезгілдің айырайық арасын дәл.
Кеп-кеше жалт-жұлт еткен жігіт едім,
Ей, жылдар, қайда асығып барасыңдар.

Толық

Тағдырлас досыма

  • 0
  • 0

Қызықты ойындардан қалыс қалып,
Бағынан балалықтың алыстадың.
Білдіртпей есейтетін өзіңе де,
Көп пе, аз ба біршама жол жүріліпті,

Толық

Қарап көріңіз