Өлең, жыр, ақындар

Шопан

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1998
Aта кәсіп тy алыстан бас алған,
Бұл күнде оның тұр-мазмұны жасарған.
Шопан болып жүрген құрбы-құрдасқа,
Мен қызыға қарап келем қашаннан..
Жасыл жайлау, қиялымды тербейсің,
Көңіліме бір тыныштық бермейсің.
Қайда барсам қой өргізген жас жігіт,
Ақсақалды аталарды көрмейсің.
Ақыныңды шопан «көзге ілмеген»,
Киімі анау - үлде менен бүлдеден.
Қаладағы кеңестерде ол тағы,
Суырылып сөйлеп тұрар мінбеден.
Ақын. Шопан. Айту қиын бөлектеп,
Бұл жөнінде жаза берсем дерек көп.
Бір шопан дос бүгін мені ұялтты,
Бір жырымды қайта жазу керек деп.
Мен осылай ойда жоқта от алдым,
От алдым да, ойды өлеңге қотардым.
Қаламымның қасиеті артады,
Қатар қойсам таяғымен шопанның!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кіжіну

  • 0
  • 0

Біреулерге үміт арттық текті деп,
Сын сағатта сүрінбегей деп тілеп.
Сол тектілер ұсақталып барады,
Жан-жағынан шырмап алып ептілер...

Толық

Қаламгермін

  • 0
  • 0

Бурыл тартып бара жатыр самайым,
Тыныш тірлік?!.
Оны қайдан табайын.
«Қағаз жазған қиын жұмыс емес қой»,

Толық

Тура келем

  • 0
  • 0

Тура келем, оңға-солға бұрылмай,
Әз әзілдің «қақпанына» ұрынбай.
Еске аламын бұлдыр бала кезімді,
Енесінен ерте айырған құлындай.

Толық

Қарап көріңіз