Өлең, жыр, ақындар

Экспромт

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 1985
Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.
Ал қуаныш келеді екен жар салып,
Шапағаты, мейірімі қаншалық!
Бұл тірлікте тиесілі тағдырды,
Жүреміз ғой талғамастан қарсы алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс екеш...

  • 0
  • 0

Қос жанар сурет түсіріп,
Көңілім бәрін қаттайды.
Ой - қазан өлең пісіріп,
Сарқылдап, тағат таппайды.

Толық

Біз сыр ашқан...

  • 0
  • 0

Қоштасқан соң қызулы шақтарыммен,
Елтімейтін болыппын бақтағы үнге.
Бірақ сонау қызығы мол күндерді,
Көкірегіме мәңгілік сақтармын мен.

Толық

Сенсіз...

  • 0
  • 0

Құйса да жаңбыр «шелектеп»,
Тұрмадым оны елеп көп.
Уәделі жерге мен «байғұс»,
Келемін тағы дедектеп.

Толық

Қарап көріңіз