Өлең, жыр, ақындар

Экспромт

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2103
Қайғы келсе, қабағынан қар жауып,
Ілдіресің қыл мойынға дар бауын.
Түсінгенге бұл жолдарым теңеу ғой,
Нағыз адам болмақ, емес зарлауық.
Ал қуаныш келеді екен жар салып,
Шапағаты, мейірімі қаншалық!
Бұл тірлікте тиесілі тағдырды,
Жүреміз ғой талғамастан қарсы алып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз

  • 0
  • 2

Сұңқылдап, сазды әуенді тауып түрлі,
Қоштасып, көкте аққулар сауық құрды.
Қанаттан ұшып түскен мамықтай боп,
Төбемнен жапырақтар жауып тұрды.

Толық

Ой ұшқыны

  • 0
  • 0

Жанға жинап дүниенің жарығын,
Жас кезімде лапылдады жалыным.
Жалпы жұртты жарылқауым қиын ғой,
Көп жүрекке ашпа болып дарыдым.

Толық

Бір құрбыға

  • 0
  • 0

Қалды ма елде «жүрегің»,
Әйтеуір, құрбым, жүдедің.
Ойларға ауыр батасың,
Көз ілмей ұзақ жатасың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар