Өлең, жыр, ақындар

Өмір көшесі

Көшесімен өмірдің жүріп келем,
Ыстығына шарпылған "күйік" денем.
Желдерінен жаураған жүрегіме,
Жақсылықты жылытып жиып келем.

Үндемедім ренжітіп сөйлегенге,
Өкпелеттім өзгені кейде мен де.
Күндерім бар желменен жарысатын,
Кездер болды көнбеген сүйрегенге.

Түзуі мен соқпағын айырмадым,
Қанатымды дауылға қайырмадым.
Жолдарында өмірдің көп сүрінсең,
Қатаюға жақсы деп пайымдадым.

Көшесінде өмірдің күліп келем,
Бірде баяу, бірде тез жүріп келем.
Жәй жүрсем де құладым, жүгірсем де,
Бұрылыстар бөгерін біліп келем...

#Жүректегіжазбалар А.Алиева



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ой

  • 0
  • 0

Өмірімнің әр сәтінде - ойланам...
Тәуелдіме, таусылмайтын ойға адам?
Ұшқыр қиял дес бермейді дегбірге,
Санам әр кез сансыз ойға тоймаған.

Толық

Күлімдеймін

  • 0
  • 0

Күлімдеймін.
Мен жылағым келгенде.
Күлімдеймін. Сен көкірек кергенде.
Көп адамдар елемейді ау əйелдің,

Толық

Өмір. Өлшем. Өлең

  • 0
  • 0

"Секундқа" озық ой сияды,
Ұшқыр ғой адамның қиялы.
Сынақтай сыбаса секундтар,
"Қас - қағым" өмірді қияды.

Толық

Қарап көріңіз