Өлең, жыр, ақындар

Айдын көлдің арызы

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 8737
Қонатын қаздар қаңқылдап
Мөп-мөлдір еді айдыным.
Ойнайтын сазан жарқылдап,
Есепсіз еді байлығым.
Бетімде самал шайқаған
Билеткем түнде ай нұрын.
Қамысты нудан байқағам
Жолбарыстардың айбынын.
Менімен сұлу кеші де
Нұрлы еді дала таңдары.
Салатын ойнақ төсіне
Аққудың балапандары.
Қамысты шапты адамдар,
Өртеді біреу қалғанын.
Жойылды тірлік жағамда,
Мен енді шалқи алмадым.
Тартылдым, жағам тозғанда
Тайғандай бастан бар бағым.
Мергендер атқан қаздарға
Пана да бола алмадым.
Жоғымның орны толды ма?
Көркім жоқ жолшы мақтаған.
Қарала үйрек орнына
Шүрегей мынау қаптаған.
Шалқып бір жатқан күндерде
Құшақты жайдым баршаңа.
Сусының болып шілдеде
Ләззат бердім қаншама.
Жалынам бүгін бәріңе,
Үмітпен ұрпақ баққандар.
Қолыңнан келсе, әлі де
Жоғалтпай мен сақтандар.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анаға хат

  • 0
  • 3

Менің мына хатымды алыпты анам:
«Кезім бар жүрегімді жан ұқпаған,
Достарым да алдаған кезден бері
адамдарға сенуден қалып барам.

Толық

Адрессіз бала

  • 0
  • 1

Алғаш көрген қалада адасуда,
Тұрағы жоқ, келіпті баласына.
Тілдестім де әйелді үйге әкелдім
Мұқтаж болған қиын-ау жанашырға.

Толық

Аналық ауыр парыз атқардың да

  • 0
  • 0

Аналық ауыр парыз атқардың да,
Атыңа қыз қалдырып батқан мұңға,
'Есімің жер үстінде өшкен жоқ деп
Әкеме барған бетте мақтандың ба?

Толық

Қарап көріңіз