Сені аядым...

«Бөлшектенсе, жан-дүние бөлшектенсін,
Көрінбесе, кім оны өлшеп көрсін,
Түгел болсам сырт көзге, болды» - дедің
Жұрттың көзін өзіңе өлшем көріп...
Түтін бықсып ішімде, жатсын мейлі,
Топан лықсып жүректе, тассын мейлі,
Сыр бермей сыртымды-ақ бүтіндейін,
Жанарды мұң қатпары бассын мейлі...
Қымсынбай бақыт жәйлі тайталасып,
Жұрт «бақытты» деп айтса, жайқалатын,
Көлгірлер беретұғын арзан баға,
Сен үшін қымбат болса – не айта аласың...
Жасқанбай қоса аламын жыр-дестеме
Өз «сорымды» мен өзім құрметпенен.
Жалғандық ұя салып қоймасын деп
Шындық атты шаңырақ-жыр киемнің
уықтарын үбектеп үрлеп келем!

---