Өлең, жыр, ақындар

Күн жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 513
Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...
Бейбіт аспан көкжиектің
Көмкереді көбесін,
Жер тандыры кеуіп қалған,
Шытынап тұр демесін.
Қырау келер қытымырлау,
Демі үскіріп жер бетін,
Жасартсын деп бүркіп өтем
Ақ жаңбырым келбетін.
Қара жер деп - табан асты
Жер ананы сөкпеңдер!
Күн - шұғыла, жаңбыр - нәр боп
Құлпыртады көктем кеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойын туралы ой

  • 0
  • 0

«Қақпақыл» деген ойын бар,
сенбесеңдер қойыңдар.
Қақпақылдың білмеймін,
аты қалай қойылған.

Толық

Шын махаббат – тәңір сый-сыбағасы

  • 0
  • 0

Шын махаббат – тәңір сый-сыбағасы
Пайғамбардан басталған әдеп басы.
Адам ата дұға етіп сұрап алған
Адамзаттың деседі, Хауа анасын!

Толық

Тәуба

  • 0
  • 0

Жел сөзді демеу деп қалдым ба, өкінем,
Кешірші, жүрегім, кешірші, өтінем!
Онсыз да жүргенде сетінеп,
Толтырып мұң құйып кетіп еді,

Толық

Қарап көріңіз