Өлең, жыр, ақындар

Күн жыры

  • 31.12.2021
  • 0
  • 0
  • 548
Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...
Бейбіт аспан көкжиектің
Көмкереді көбесін,
Жер тандыры кеуіп қалған,
Шытынап тұр демесін.
Қырау келер қытымырлау,
Демі үскіріп жер бетін,
Жасартсын деп бүркіп өтем
Ақ жаңбырым келбетін.
Қара жер деп - табан асты
Жер ананы сөкпеңдер!
Күн - шұғыла, жаңбыр - нәр боп
Құлпыртады көктем кеп!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дәрмен

  • 0
  • 0

Елеусіздеу бір шоқы
Тау деуге де болады,
Аласартқан адамға –
Қоңырайған бір төбе,

Толық

Жеткізе алмағанда бір ойды сөз

  • 0
  • 0

Жеткізе алмағанда бір ойды сөз,
Болса ғой тылсымдарға енетін кез...
Періштенің кейпінен ажыратар
«пері іште» боп жүргенді көретін көз!

Толық

Тағы да Інжуге

  • 0
  • 0

Менің опа-далабым,
Тап-тұйнақтай орнында.
Үйде жүрсең ғажабым
Шашар едің оңдырмай.

Толық

Қарап көріңіз