Өлең, жыр, ақындар

Бар екем

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1372
Апырым-ау, жоқ па, бармын ба,
Соға ма, жоқ па жүрегім?
Жоқ әлде тас боп қалдым ба,
Осы мен, достар, кім едім?
– Тұр енді,- дейді күбірлеп
Жерімнің желпіп самалы,
Көзімнен тұман біріндеп
Серпіліп кейін барады...
Таптым - ау жаңа өзімді,
Таныла берді маңайым.
Ашайын жұмған көзімді,
Кәнеки, қайта қарайын:
Әнеки шаңқан атырап,
Әнеки жасыл жапырақ,
Әнеки жайсаң - жас құрақ,
Мінеки қара топырақ.
Мынау не? Күн ғой баяғы,
Кәдімгі біздің жарық күн.
Басынан асып барады
Алатау деген алыптың.
Әнеки қызыл көбелек,
Жалауын жайды, көтерді.
Мына бір ұшқан ара кеп
Шағып та кетті шекемді.
Апырым-ау, шын ғой бәрі де,
Әлемім жарық, кең екен.
Бар екем, достар, әлі де
Көрерім әлі көп екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жасыңда болмасаң ақылды

  • 0
  • 0

Жасыңда болмасаң ақылды,
Сүймесең достарды, жақынды,
Егделік жасына жеткенде
Қайтара алмайсың қапыңды.

Толық

Сұрбойдақ сөзі

  • 0
  • 0

Қырау тұрып, мұз қатып қалың мұртқа,
Шығып едім қыз таңдап қалыңдыққа.
Маған жаққан қыздарға өзім жақпай,
Күлкі болып оралдым тағы жұртқа.

Толық

Ән

  • 0
  • 0

Тозды ғой талай тау менен орман
Тозған жоқ, бірақ адамның әні
Қаға бір түсіп, қанатын жылдам
Келеді самғай жалтылдап әлі.

Толық

Қарап көріңіз