Өлең, жыр, ақындар

Бар екем

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1553
Апырым-ау, жоқ па, бармын ба,
Соға ма, жоқ па жүрегім?
Жоқ әлде тас боп қалдым ба,
Осы мен, достар, кім едім?
– Тұр енді,- дейді күбірлеп
Жерімнің желпіп самалы,
Көзімнен тұман біріндеп
Серпіліп кейін барады...
Таптым - ау жаңа өзімді,
Таныла берді маңайым.
Ашайын жұмған көзімді,
Кәнеки, қайта қарайын:
Әнеки шаңқан атырап,
Әнеки жасыл жапырақ,
Әнеки жайсаң - жас құрақ,
Мінеки қара топырақ.
Мынау не? Күн ғой баяғы,
Кәдімгі біздің жарық күн.
Басынан асып барады
Алатау деген алыптың.
Әнеки қызыл көбелек,
Жалауын жайды, көтерді.
Мына бір ұшқан ара кеп
Шағып та кетті шекемді.
Апырым-ау, шын ғой бәрі де,
Әлемім жарық, кең екен.
Бар екем, достар, әлі де
Көрерім әлі көп екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарлығаш

  • 0
  • 0

Бір шофер қарындасқа
Аспан айлы, түн тынық,
Қоңыр салқын самал жел.
Көрінбейді көк жиек

Толық

Қайың

  • 0
  • 0

Тынымсыз соқты жел борап,
Шайқады биік қайыңды.
Сұлуды белден алды орап,
Қайыңның шашы жайылды.

Толық

Еркеле, жас

  • 0
  • 0

Еркеле, жас, еркеле сен, еркеле,
Күнге толы, гүлге толы өлкеңе.
Шық далаға желмен бірге жарысып,
Кетші қуып қырда жортқан тағысын.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар