Өлең, жыр, ақындар

Бар екем

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1477
Апырым-ау, жоқ па, бармын ба,
Соға ма, жоқ па жүрегім?
Жоқ әлде тас боп қалдым ба,
Осы мен, достар, кім едім?
– Тұр енді,- дейді күбірлеп
Жерімнің желпіп самалы,
Көзімнен тұман біріндеп
Серпіліп кейін барады...
Таптым - ау жаңа өзімді,
Таныла берді маңайым.
Ашайын жұмған көзімді,
Кәнеки, қайта қарайын:
Әнеки шаңқан атырап,
Әнеки жасыл жапырақ,
Әнеки жайсаң - жас құрақ,
Мінеки қара топырақ.
Мынау не? Күн ғой баяғы,
Кәдімгі біздің жарық күн.
Басынан асып барады
Алатау деген алыптың.
Әнеки қызыл көбелек,
Жалауын жайды, көтерді.
Мына бір ұшқан ара кеп
Шағып та кетті шекемді.
Апырым-ау, шын ғой бәрі де,
Әлемім жарық, кең екен.
Бар екем, достар, әлі де
Көрерім әлі көп екен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңеше әні

  • 0
  • 0

Қайным, қайным, есіңде ме жеңешең?
Жүдеуші едің құрт, майымды жемесең.
Жақсы үмітті жоғалтқандай болушы ем,
Күніне бір «жеңешетай» демесең.

Толық

Кездесу

  • 0
  • 0

Тамаша күн еді. Ашық күн.
Мен-дағы көзімді ашыппын.
Көремін көңлімнің көгінен
Бәрін де жақын мен қашықтың.

Толық

Жындылар туралы

  • 0
  • 0

Неге мистер Форрестол жынданды екен,
Қандай ауру кез келген оған төтен...
Құралды әскер «құдіретті» министрін
Темір тормен қоршалап қойған бекем.

Толық

Қарап көріңіз