Өлең, жыр, ақындар

Ол және мен

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1278
– Сен емес,- деді Ол маған,
– Мен емес,- дедім, иілдім.
– Иеңмін,- деді Ол маған,
– Нем сен,- дедім сиындым.
– Көзің жоқ, деді Ол маған,
– Соқырмын,- дедім иілдім.
– Тілің жоқ,- деді Ол маған,
– Мылқаумын,- дедім тыйылдым.
Тыйылдым әннен, сөзден де,
Қарауға қорықтым аспанға.
Ажарым әбден өзгерді,
Танымас болды достар да.
Көзімді жұмдым көрмеске,
Қарауға қорықтым жарыққа.
Қиялым кетті келмеске,
Жүрегім кірді табытқа.
Ұмыттым бояу түстерін,
Ұмыттым құстың үндерін.
Айтқанын Оның істедім,
Өзімше түк те білмедім.
Апырым-ау, әлі бармын ба,
Бар болсам кіммін, менмін бе?
Жоқ әлде тілсіз қалдым ба,
Тұтанбай қайта сөндім бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұң туралы

  • 0
  • 2

Мұңдымын деп шағынбаймын қашанда,
Қорқам бірақ тіпті мұңсыз жасауға.
Мүмкін бе екен шексіз сүйіп өмірді,
Сол өмірдің мұңдарынан босауға.

Толық

Алатау

  • 0
  • 1

Ұқпаймын тілін теңіздің,
Таныған жоқпын тереңін.
Білмеймін сырын толқынның,
Білмеймін сырын кеменің!

Толық

Осы мен

  • 0
  • 0

Осы мен қартайдым ба, кәйттім білем?
Бұлдырар көз әйнексіз көзім кілең.
Даусымның жоғалтыппын сыңғырлағын,
Сұрғылттау, сұңғылалау тартып рең.

Толық

Қарап көріңіз