Өлең, жыр, ақындар

Ол және мен

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1179
– Сен емес,- деді Ол маған,
– Мен емес,- дедім, иілдім.
– Иеңмін,- деді Ол маған,
– Нем сен,- дедім сиындым.
– Көзің жоқ, деді Ол маған,
– Соқырмын,- дедім иілдім.
– Тілің жоқ,- деді Ол маған,
– Мылқаумын,- дедім тыйылдым.
Тыйылдым әннен, сөзден де,
Қарауға қорықтым аспанға.
Ажарым әбден өзгерді,
Танымас болды достар да.
Көзімді жұмдым көрмеске,
Қарауға қорықтым жарыққа.
Қиялым кетті келмеске,
Жүрегім кірді табытқа.
Ұмыттым бояу түстерін,
Ұмыттым құстың үндерін.
Айтқанын Оның істедім,
Өзімше түк те білмедім.
Апырым-ау, әлі бармын ба,
Бар болсам кіммін, менмін бе?
Жоқ әлде тілсіз қалдым ба,
Тұтанбай қайта сөндім бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аттан түскенде

  • 0
  • 0

Желе аяңдап Қаракөкпен,
Жеттім міне аулыма.
Жас жүрегім соқты қатты
Жеткенкен-ақ ел маңына.

Толық

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Қағаз көп, сатылатын қалам да көп,
Құптайтын ақын бол деп адам да көп.
Мақтайтын мәз болғанша адал да көп
Даттайтын мәз болғанша арам да көп.

Толық

Қарлығаш

  • 0
  • 0

Бір шофер қарындасқа
Аспан айлы, түн тынық,
Қоңыр салқын самал жел.
Көрінбейді көк жиек

Толық

Қарап көріңіз