Өлең, жыр, ақындар

Ол және мен

  • 19.03.2019
  • 0
  • 0
  • 1317
– Сен емес,- деді Ол маған,
– Мен емес,- дедім, иілдім.
– Иеңмін,- деді Ол маған,
– Нем сен,- дедім сиындым.
– Көзің жоқ, деді Ол маған,
– Соқырмын,- дедім иілдім.
– Тілің жоқ,- деді Ол маған,
– Мылқаумын,- дедім тыйылдым.
Тыйылдым әннен, сөзден де,
Қарауға қорықтым аспанға.
Ажарым әбден өзгерді,
Танымас болды достар да.
Көзімді жұмдым көрмеске,
Қарауға қорықтым жарыққа.
Қиялым кетті келмеске,
Жүрегім кірді табытқа.
Ұмыттым бояу түстерін,
Ұмыттым құстың үндерін.
Айтқанын Оның істедім,
Өзімше түк те білмедім.
Апырым-ау, әлі бармын ба,
Бар болсам кіммін, менмін бе?
Жоқ әлде тілсіз қалдым ба,
Тұтанбай қайта сөндім бе?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарас Шевченкомен әңгіме

  • 0
  • 0

Ойға баттым,
Қиял тербеп,
Бойды қызу
Өлең кернеп,

Толық

Әзіл-сықақ

  • 0
  • 0

Көзінен күлкі өшпейтін,
Өнер мен ойы өспейтін –
Осы бір ағаң – ағаң - ақ
Сенен артқан досы жоқ,

Толық

Кеше, бүгін, ертең

  • 0
  • 0

Кеше ғана бала едім тәй-тәйлаған,
Көлеңкеммен жарысып айқайлаған.
Ұшқан құстың қанатын сұраушы едім
Өз тілімде, үлкенше айта алмаған.

Толық

Қарап көріңіз