Өлең, жыр, ақындар

Ақұлпа

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5786
Аязды шат күлкіге алмастырар
Шаңғыға сендей ешкім болмас құмар,
Орманға шақырғаның әлі есімде
Жауғанда біздің жаққа алғашқы қар.
Алаулап екі бетің оттай жанып,
Қызынып іңкәр жүрек шоққа айналып,
Сен тұрдың құшағында дүниенің
Кіршіксіз жатқан түгел ақ қар жауып.
Өзіңше жаңа ізбенен жол бастадың,
Ал менің сенше зулар болмас халім,
Шаңғы түгіл жай басқан қара жерде
Сәтті бола бере ме алғашқы адым...
Құладым, ізге түсіп ағылмадым,
Мүмкін аяқ алыстан жаңылғаным,
Ақ қарға күмп бердім де қайта тұрдым,
Сезінбей еш жерімнің ауырғанын.
Үреймен ұлпа қарға батты деп мен
Жеттің де маған құмар ақ тілекпен,
Жұп-жұмсақ алақанмен үстімдегі
Ақ қардың ұшқындарын қақтың еппен.
Үйренбей шаңғы тебу заңын бірден
Сан рет қадамымнан жаңылдым мен.
...Сондайда дала пейіл адамдарда
Ақ ұлпа алақандар барын білгем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Анау көрші сөз ұқпас қиқар адам

  • 0
  • 1

Анау көрші сөз ұқпас қиқар адам,
Шаруа баққан, өзінше үй қараған.
Мандайына біткені - бір машина,
Мүлкі болды ерте-кеш сипалаған.

Толық

Анаға хат

  • 0
  • 3

Менің мына хатымды алыпты анам:
«Кезім бар жүрегімді жан ұқпаған,
Достарым да алдаған кезден бері
адамдарға сенуден қалып барам.

Толық

Ерке өстім, көргенім жоқ азап кешіп

  • 0
  • 0

Ерке өстім, көргенім жоқ азап кешіп.
Тіршілік, өмір заңы ғажап нешік.
Бір кезде маған жайлы орын болды-ау,
Бір қолмен тербететін қазақ бесік.

Толық

Қарап көріңіз