Өлең, жыр, ақындар

Ақұлпа

  • 28.11.2015
  • 0
  • 0
  • 5541
Аязды шат күлкіге алмастырар
Шаңғыға сендей ешкім болмас құмар,
Орманға шақырғаның әлі есімде
Жауғанда біздің жаққа алғашқы қар.
Алаулап екі бетің оттай жанып,
Қызынып іңкәр жүрек шоққа айналып,
Сен тұрдың құшағында дүниенің
Кіршіксіз жатқан түгел ақ қар жауып.
Өзіңше жаңа ізбенен жол бастадың,
Ал менің сенше зулар болмас халім,
Шаңғы түгіл жай басқан қара жерде
Сәтті бола бере ме алғашқы адым...
Құладым, ізге түсіп ағылмадым,
Мүмкін аяқ алыстан жаңылғаным,
Ақ қарға күмп бердім де қайта тұрдым,
Сезінбей еш жерімнің ауырғанын.
Үреймен ұлпа қарға батты деп мен
Жеттің де маған құмар ақ тілекпен,
Жұп-жұмсақ алақанмен үстімдегі
Ақ қардың ұшқындарын қақтың еппен.
Үйренбей шаңғы тебу заңын бірден
Сан рет қадамымнан жаңылдым мен.
...Сондайда дала пейіл адамдарда
Ақ ұлпа алақандар барын білгем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақ Жайыққа жыр арнағым келеді

  • 0
  • 0

Ақ Жайыққа жыр арнағым келеді,
Оған айтар мұң-арманым көп еді.
Туған жердің қасиеті шығар-ау
Гүлдей сұлу талы менен терегі.

Толық

Қамажай

  • 0
  • 1

Бұл өмірден көрмеген еш тапшылық,
Кеудесінде асыл арман, жақсы үміт.
Қатар өскен ай мандайлы аруға
Өлердейін ғашық еді жас жігіт.

Толық

Ерте өскен гүлден қорқамын

  • 0
  • 0

Ерте өскен гүлден қорқамын
Аязға ұрынады-ау деп,
Мезгілсіз жұлынады-ау деп.
Меңіреу түннен қорқамын -

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар