Өлең, жыр, ақындар

Шөлдеуменен өтемін

  • 10.04.2022
  • 0
  • 0
  • 682
Шөл даланың ұлымын,
Шөл далада көп жүрдім.
Шөл даланың ұлымын,
Шөл даланы төр білдім.
Осы менің мекенім,
Түнде жұлдыз жиі ақты.
Шөлдеуменен өтемін
Осы далам сияқты.
Түсіне алмай келем бе,
Құпияңды кең далам?
Тамырлары тереңде,
Сексеуілің мен болам.
Тегін саған екпеген
Келген екен кім бұрын?!
Қиындықтаған көктеген,
Мен де сенің жыңғылың.
Талай арман жетпеген
Жетелейді бір сағым.
Қара жерде көктеген,
Мен де сенің жусаның.
Шөл даланың баласы,
Балбұлаққа жақын боп.
Кетті, міне, қарашы
Шөлдеп жүріп ақын боп.
Жан болғасын жата ма,
Жатқызбас бір бел екен.
Ақындық та сахара,
Бітпейтін бір шөл екен...
Бақыт құсы қонған ба,
Сапар кештім Елменен.
Келем ылғи жолдарда,
Шөліркеген шөлменен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Академик Серік Қирабаев

  • 0
  • 0

Арылмас биік шыңның тасы мұздан,
Дариялардың басталар басы құздан,
Алатауды естідік бала кезден,
Алатауды естідік жасымыздан.

Толық

Жолда тас жатыр!

  • 0
  • 0

Еңсе де жанарыңа сұрақ, күдік,
Өмір өтіп барады жылап, күліп...
Қызықсың-ау, о, адам, жолдарыңнан
Қозғамадың сол тасты құлап тұрып.

Толық

Туған жердің құсымын

  • 0
  • 0

Қалықтап айналып бір ұшқаныымды – ай,
Сондағы көрсең менің құштарымды-ай!
Менұзап туған жерден бара жаттым,
Күзімнің қимай ұшқан құстарындай.

Толық

Қарап көріңіз