Өлең, жыр, ақындар

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1481
Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Танымаққа талпынып өмiр сырын,
қадағанын сезбейсiң өлiм сұғын,
қу жапырақ,
әлде жас топырақ па,
қонар жерiн талғамас көңiл-шыбын.

Қамаласың көз жұмып тас қапасқа,
қашалады есiмiң қасқа тасқа,
талақ етiп түбiнде
тастап кетер,
ғашық болып өмiрмен босқа отаспа.

Жалғыз өзiң жатасың лақатта,
байыз тауып батасың рақатқа,
терең қазып тепкiлеп көмгендердiң
бәрi өзiңдей болады,
кiнә тақпа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрек

  • 0
  • 0

Жүрегім өзімде емес, қарындасым,
Босатшы, жіберші деп жалынғасын
Ұшырып туған жерге жібергенмін,
Барсын да мауқын бассын, дамылдасын.

Толық

Төр. Текемет

  • 0
  • 0

Біз барамыз жайлауға,
Асыр салып ойнауға,
Құс барады жайлауға,
Құйқылжытып сайрауға.

Толық

Түркістан

  • 0
  • 0

Түркістан
Көргенмін сені
Ғасырлар терезесінен.
Ұлықбек Есдәулетов

Толық

Қарап көріңіз