Өлең, жыр, ақындар

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1499
Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Танымаққа талпынып өмiр сырын,
қадағанын сезбейсiң өлiм сұғын,
қу жапырақ,
әлде жас топырақ па,
қонар жерiн талғамас көңiл-шыбын.

Қамаласың көз жұмып тас қапасқа,
қашалады есiмiң қасқа тасқа,
талақ етiп түбiнде
тастап кетер,
ғашық болып өмiрмен босқа отаспа.

Жалғыз өзiң жатасың лақатта,
байыз тауып батасың рақатқа,
терең қазып тепкiлеп көмгендердiң
бәрi өзiңдей болады,
кiнә тақпа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пұшайман

  • 0
  • 0

Бiтiптi деймiн түсiмде қос қанат маған,
Қос топшым бар да қолым жоқ,
Қостан аттанам...
Қатар да қатар қаптаған қауырсынымды

Толық

Тырналар

  • 0
  • 0

Жүр едім мен жылқы іздеп,
Қыр үстінде құраулап.
Көктен көрдім бір тізбек
Самғап ұшқан тыраулап.

Толық

Таулық мінез

  • 0
  • 0

Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.

Толық

Қарап көріңіз