Өлең, жыр, ақындар

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1271
Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Танымаққа талпынып өмiр сырын,
қадағанын сезбейсiң өлiм сұғын,
қу жапырақ,
әлде жас топырақ па,
қонар жерiн талғамас көңiл-шыбын.

Қамаласың көз жұмып тас қапасқа,
қашалады есiмiң қасқа тасқа,
талақ етiп түбiнде
тастап кетер,
ғашық болып өмiрмен босқа отаспа.

Жалғыз өзiң жатасың лақатта,
байыз тауып батасың рақатқа,
терең қазып тепкiлеп көмгендердiң
бәрi өзiңдей болады,
кiнә тақпа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таулық мінез

  • 0
  • 0

Қой, жаным, қызығумен ерме маған,
Мен болсам құштарлыққа көнген адам.
Кірпігім шарасыздан айқасқанша
Осынау мазасыздау халде қалам.

Толық

Назымға

  • 0
  • 0

Жаным менiң,
қозым менiң,
Назымым,
жолсыз түнде жанған темiрқазығым,

Толық

Аукциондағы қалам

  • 0
  • 0

Бiр мырза сатып алды хан қаламын...
...Мен қазiр жыр жазбаймын,
жан бағамын,
Музаны тоқалындай жұмсайтұғын

Толық

Қарап көріңіз