Өлең, жыр, ақындар

Өлiм деген iс болды үйреншiктi

  • 11.07.2020
  • 0
  • 0
  • 1106
Өлiм деген iс болды үйреншiктi:
бүгiн де бiр жас қыршын үйден шықты,
жыламсырап тiрлiк тұр жасты көзбен
iшкен сәби секiлдi күйген сүттi.

Танымаққа талпынып өмiр сырын,
қадағанын сезбейсiң өлiм сұғын,
қу жапырақ,
әлде жас топырақ па,
қонар жерiн талғамас көңiл-шыбын.

Қамаласың көз жұмып тас қапасқа,
қашалады есiмiң қасқа тасқа,
талақ етiп түбiнде
тастап кетер,
ғашық болып өмiрмен босқа отаспа.

Жалғыз өзiң жатасың лақатта,
байыз тауып батасың рақатқа,
терең қазып тепкiлеп көмгендердiң
бәрi өзiңдей болады,
кiнә тақпа...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лақ

  • 0
  • 0

Керегені сүзуге
Үйретіп ем лақты,
Жүгіріп кеп, өзімді
Сүзіп қалып, жылатты.

Толық

Эпосқа еліктеу

  • 0
  • 0

Сүйгенiң қандай дейсiң сен:
Күндi көр де - өзiн көр,
Түндi көр де - көзiн көр.
Айды көр де - қасын көр,

Толық

Тағдыр

  • 0
  • 0

Қандай қыстың боларын
алаш қайдан бiледi?
қандай құстың қонарын
ағаш қайдан бiледi?

Толық

Қарап көріңіз