Ауруханада

Мұң қылады бірі-аяқ , бірі-басын,
Ауырсаң ауру жайын ұғынасың.
«Жақсы сөз- жарым ырыс» дегендейін
Тілейді лебіздің шұғыласын…
Жұқарып жүйкесі мен жан сабыры,
Шағылады қайраты , қанша қыры.
Қабағынан қар жауып отырады
Қатардың хабарласпай қалса бірі.
Ондай кезде
Қайрап ап қам көңілді,
Өрге айдайды өзімшіл нар көңілді.
«Жетісті» деп , көзіме бір көрінбей
Жеті атадан жіберер… әлдекімді.
Ыстық пейіл , басқаға , өзіне ме,
Біледі олар түйсіне, сезіне де.
Ашуланса жаралы жолбарыстай
Тік қарайды дәрігер көзіне де…
Ширығып қалады олар шырай көрсе,
Іштен-дәрі, сырттан-сөз сылай берсе.
Сауығып тез салтанат құратындай
Саулығын сау адамдар сұрай келсе.
Жалғыз-ақ,
Өлгендер хал сұраспайды,
Тірлікте кісі есігін кім ашпайды.
Оған келген кесапат саған келер
Құдай менің сөзімді растайды.

---