Өлең, жыр, ақындар

Қайран менің күндерім, құлаш керген

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 639
Қайран менің күндерім, құлаш керген,
Қанатының қағысы ұласты өрмен.
Жырларымнан жер-жаһан жалау ұстап,
Мекен-жайын бақыттың сұрасты елден.
Түндерім-ай, кірпігін от тіреген,
Кеудесіне үміттен шоқ түнеген.
Қараңғы әлем қойнында тәкаппарлау
Жарқырайды алмастай өткір әлем.
Үлпілдеді үкідей, бақбақ ұшты,
Тоқтата алмай қалдық-ау қатты ағысты.
Жалындары ұлғайып бара жатыр
Жарқылдаған от толып шақпақ үсті.
Хан тағында отырса патшалы өлең,
Топырағында тербеліп жатса денем,
Сенім атты жетелеп ақ боз атты,
Үміт таңы ағарып атса деп ем.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн қысқарды, мұң қысқарды, қысқарды

  • 0
  • 0

Күн қысқарды, мұң қысқарды, қысқарды,
Сағынышпен еске аламын құстарды.
Жүрегіме ала алмаған көшіріп,
Табиғаты тамылжыған тұстарды.

Толық

Тауға да ұрдың басыңды

  • 0
  • 0

Тауға да ұрдың басыңды, тасқа да ұрдың,
Баспау үшін төбесін басқа қырдың.
Байлығыңды аңдыған дұшпаның көп,
Есігіңді абайсыз ашпа, құрбым.

Толық

Қара түн, қара көздің нұры сынды

  • 0
  • 0

Қара түн, қара көздің нұры сынды,
Ұнатам жорға мінез жүрісіңді.
Бір белгі соғу үшін кеткен жылға,
Құя бер, қалыпқа сал құрышыңды.

Толық

Қарап көріңіз