Өлең, жыр, ақындар

Жырла көктем, жырламас халің бар ма

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 797
Жырла көктем, жырламас халің бар ма,
Сағынышын сабылтқан сағым барда.
Көрсем деумен үздігіп жүрген едім,
Дауыл соғып тұратын дабылдарда.
Дауыл кетті, қар көшті, боран өшті,
Сана бастап барады сара көшті.
Көшкен жұрттың орыны елеусіз қап,
Жазылмай тұр сыздаған жарам ескі.
Көкшіл сәуле құйылып тұнық түптен,
Тамылжыр деп құс әні, үміт күткем.
Қанат бітіп қалықтап бара жатыр
Жасыл ту боп шайқалып сырық біткен.
Көгілдір көк, жасыл жер, бояу қанық,
Жаңғырады, түлейді ояу қалып.
Өшпей қалған жүректе Отаным бар,
Ауыл оның есімі аяулы, анық.
Дала деген Отан бар жүрегімде,
Күн шағылып тұрады күрегінде.
Балалықтың елін бір көрсем деумен,
Жүремін де қоямын, жүремін де.
Жайна, көктем! Даламды еске салған,
Шырақ жанып тұрады өшпес алдан.
Желбірейсің жүректе орамал боп,
Маржан тізіп шетіне кесте салған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күз келгенде құс іздеп әнші бақтан

  • 0
  • 0

Күз келгенде құс іздеп әнші бақтан,
Жүрегіме қып-қызыл тамшы қатқан.
Жайсаң жазым соңына бұрылмады,
Ернеуінен үзілтіп бал шұбатқан.

Толық

Мен қайта келем, мен қайта жерге оралам

  • 0
  • 0

Мен қайта келем, мен қайта жерге оралам,
Бұлттарды жастап найзағайлары бораған.
Мамықтай жұмсақ жалпылдап жауса ақша қар,
Ақ қайың болып, ақ түбіт шәлі оранам.

Толық

Кеудемнен сызылып бір ән шығарда

  • 0
  • 0

Кеудемнен сызылып бір ән шығарда,
Тамшылар қосылады тамшыларға,
Билейді аппақ қайың шаршыларда.
Қолымды көлегейлеп көп қараймын

Толық

Қарап көріңіз