Өлең, жыр, ақындар

Сынаптай сырғанаған заманада

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 612
Сынаптай сырғанаған заманада,
Сарғайып шам жанады бағанада.
Найзағай ақ семсерін сілтеп жатыр,
Келтірмей тәубаға да, тобаға да.
Күндер де, адамдар да құбылады,
Кеудеге көлеңкелер тығылады.
Сен-дағы соғысыңнан танба, жүрек,
Шалқыған мезгілді күт шұғылалы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімде жаңғырған жаңғырық бар

  • 0
  • 0

Жүрегімде жаңғырған жаңғырық бар,
Қайталанып тұрады сан ғұрыптар.
Мен ғаламға әлдене айтқым келді,
Естімеді, кеудесі мәңгілік тар.

Толық

Сезімімнен секілді күн тараған

  • 0
  • 0

Сезімімнен секілді күн тараған,
Қырмызы боп көрінді қырқа маған.
Ынтықтығын айта алмай үздігеді
Мен секілді өмірге іңкәр адам.

Толық

Елуді аңсау

  • 0
  • 0

Елу деген ел бар ма, бар болса егер қайда екен,
Ұрты толған май ма екен, мінген аты тай ма екен?
Бауырына тігіліп алты қанат ақбоз үй,
Толықсыған күн бе екен, жарқыраған ай ма екен?

Толық

Қарап көріңіз