Өлең, жыр, ақындар

Күн де әбден жалықты жарқыраудан

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 380
Күн де әбден жалықты жарқыраудан,
Сарқырама шаршады сарқыраудан.
Жапырақтар тас жолға жабысып ап,
Жаңбыр жырын айтады жалтыр аудан.
Биік терек жел тербеп шайқалады,
Жаңбыр, жаңбыр, сол жаңбыр айтар әні.
Жапырақтың төбеде қалықтаған.
Батыл-батыл ойлары байқалады.
Шыдам біткен түсті де қақпақылға,
Жел жынданып, симастан жатты ақылға.
Қара балшық иленді жасын жұтып,
Тарс есінен айрылған ақпа құмда.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұнжыраған жанарын мұң басқанда

  • 0
  • 0

Тұнжыраған жанарын мұң басқанда,
Күлгін шоқтар ұшады түнгі аспанда.
Алтын тамшы сыңғырлап үзіледі,
Жым-жырт дүние жымиып ымдасқанда.

Толық

Шұбырынды ұласып ақ табанға

  • 0
  • 0

«Шұбырынды ұласып ақ табанға»,
Жердің бетін топан су қаптағанда,
Ғашық қылған Абайды ару Тоғжан
Ақ күміске маңдайын қақтағанда,

Толық

Шалқығандай от тілі ыстық үйден

  • 0
  • 0

Шалқығандай от тілі ыстық үйден,
Қызыл күнді бетке алып ұшты күймем.
Кешкі шапақ шөмеле төбесіне
Шашыратып қып-қызыл ұшқын үйген.

Толық

Қарап көріңіз