Өлең, жыр, ақындар

Кең далаға жаяды күз қанатын

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 546
Кең далаға жаяды күз қанатын,
Түрі бар-ау күні ертең сызданатын.
Көлеңкелер көбейіп көлбең қақты
Жасыл жаздың дидарын қызғанатын.
Жасыл жазым... мәңгілік емес пе еді,
Қыр басында қалыпты елестері.
Ақшыл тұман көлбеңдеп келе жатыр,
Бауырында тірліктің көмескі елі.
Көмескі әлем келеді дөңеспенен,
Ескертпеген, ешкіммен кеңеспеген.
Ақ жаулықты әз ана дала кезіп,
Бесік жырын айтады белеспенен.
Әлдиіне, кең дала, тербеле бер,
Тербелмеске болмайтын жел де келер.
Қарлығашты жаңа күн қанатымен
Жақсылықтар келеді елге нелер.
Санаңа бір салмақты сырық қадап,
Көзге сурет тұнады қырық қабат.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады
Мойнын артқа тағы да бұрып қарап.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады,
Қол бұлғаудан тұрады жолдың бәрі.
Жанарынан жайлаудың жаз қараған,
Қоя алмаспын кейінге ол күнді әрі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Замандасқа сыр

  • 0
  • 0

Сізге айтамын сырымды, замандасым,
Самал шамдар тербетсе баған басын.
Аппақ сәуле қаптаған кеңістігім
Тоқтай қалып, бұрады маған басын.

Толық

Жақсы ма екен ішінген біле берген

  • 0
  • 0

Жақсы ма екен ішінген біле берген,
Білген адам үндемей жүреді елмен.
Күресінге күл қылып шашам деме,
Күресіннен күн болып түрегелгем.

Толық

Татьянаның әні

  • 0
  • 0

Нұрланып махаббаттан шіркін әлем,
Ырғалды ынтызарлық ырқыменен.
Пушкинннің тарантасы барады өтіп,
Қырдағы жатақ ауыл сыртыменен.

Толық

Қарап көріңіз