Өлең, жыр, ақындар

Кең далаға жаяды күз қанатын

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 592
Кең далаға жаяды күз қанатын,
Түрі бар-ау күні ертең сызданатын.
Көлеңкелер көбейіп көлбең қақты
Жасыл жаздың дидарын қызғанатын.
Жасыл жазым... мәңгілік емес пе еді,
Қыр басында қалыпты елестері.
Ақшыл тұман көлбеңдеп келе жатыр,
Бауырында тірліктің көмескі елі.
Көмескі әлем келеді дөңеспенен,
Ескертпеген, ешкіммен кеңеспеген.
Ақ жаулықты әз ана дала кезіп,
Бесік жырын айтады белеспенен.
Әлдиіне, кең дала, тербеле бер,
Тербелмеске болмайтын жел де келер.
Қарлығашты жаңа күн қанатымен
Жақсылықтар келеді елге нелер.
Санаңа бір салмақты сырық қадап,
Көзге сурет тұнады қырық қабат.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады
Мойнын артқа тағы да бұрып қарап.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады,
Қол бұлғаудан тұрады жолдың бәрі.
Жанарынан жайлаудың жаз қараған,
Қоя алмаспын кейінге ол күнді әрі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімде жаңғырған жаңғырық бар

  • 0
  • 0

Жүрегімде жаңғырған жаңғырық бар,
Қайталанып тұрады сан ғұрыптар.
Мен ғаламға әлдене айтқым келді,
Естімеді, кеудесі мәңгілік тар.

Толық

Мезгіл жылдам өтетінін ойлама

  • 0
  • 0

Мезгіл жылдам өтетінін ойлама,
Үскірік қыс жететінін ойлама.
Жастық шағың бір бұрылмай артына,
Мәңгілікке кететінін ойлама.

Толық

Келдің бе тағы, әз наурыз

  • 0
  • 0

Келдің бе тағы, әз наурыз,
Жаныма менің нұр жағып.
Жүректің терең түбінде
Жылтырап бір от тұр жанып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар