Өлең, жыр, ақындар

Кең далаға жаяды күз қанатын

  • 14.01.2022
  • 0
  • 0
  • 469
Кең далаға жаяды күз қанатын,
Түрі бар-ау күні ертең сызданатын.
Көлеңкелер көбейіп көлбең қақты
Жасыл жаздың дидарын қызғанатын.
Жасыл жазым... мәңгілік емес пе еді,
Қыр басында қалыпты елестері.
Ақшыл тұман көлбеңдеп келе жатыр,
Бауырында тірліктің көмескі елі.
Көмескі әлем келеді дөңеспенен,
Ескертпеген, ешкіммен кеңеспеген.
Ақ жаулықты әз ана дала кезіп,
Бесік жырын айтады белеспенен.
Әлдиіне, кең дала, тербеле бер,
Тербелмеске болмайтын жел де келер.
Қарлығашты жаңа күн қанатымен
Жақсылықтар келеді елге нелер.
Санаңа бір салмақты сырық қадап,
Көзге сурет тұнады қырық қабат.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады
Мойнын артқа тағы да бұрып қарап.
Жасыл жазым соңғы рет қол бұлғады,
Қол бұлғаудан тұрады жолдың бәрі.
Жанарынан жайлаудың жаз қараған,
Қоя алмаспын кейінге ол күнді әрі.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бәрі өзгерді. Өзгермей үнім қалды

  • 0
  • 0

Бәрі өзгерді. Өзгермей үнім қалды,
Айым қалды, аспанда күнім қалды.
Жапырақтар желге ұшып, тал қартайды,
Сұрамай-ақ қойыңыз бүгін халді.

Толық

Бір ақ жарық келеді. Күшті жарық

  • 0
  • 0

Бір ақ жарық келеді. Күшті жарық,
Айқай салып барады ішті жарып.
Бауыры аппақ қарлығаш топ-тобымен
Қара орманнан топталып ұшты барып.

Толық

Жұлқынып, жібін үзді неше күрең

  • 0
  • 0

Жұлқынып, жібін үзді неше күрең,
Бүгінім сәл естірек кешегіден.
Саулаған жапырақтың ортасында
Қыркүйек сағынышты кешеді рең.

Толық

Қарап көріңіз