Өлең, жыр, ақындар

Жаңа бір күн туды ма

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 181
Сері таудың сенделіп, сезімінде,
Бұлт сәнденді, - түседі, көзі кімге?
Жырым қылышын алды, өткір – сөзі мүлде,
Жаңа бір күн туды ма?

Жарқылдаған алмас па, қылышы оның,
Жап-жасыл көктем бе екен, тынысы оның.
Ойлы саусақ шертеді, сыр ішегін,
Жаңа бір күн туды ма?

Жапырақтар жаңбыры – орман іші,
Ақын-қайыңның бұл тылсым толғанысы.
Самал-қылығыма таудың көр, таңданысын,
Жаңа бір күн туды ма?

Сезім-өзен арнадан тасып ақты,
Жер-ана, нұрына алақан тосып апты.
Дала – алау гүлден сүйінші шашып жатты,
Жаңа бір күн туды ма?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаратқанды пәктеп тұр

  • 0
  • 0

Жәннәт күлкі – мендегі, гүл жихазын құрғамын,
Шашбауында көктемнің – сыңғырлаған сырға-күн!
Алау түске шомылған – ымырттағы жырларым,
Жаратқанды пәктеп тұр!

Толық

Ойлан, қазақ

  • 0
  • 0

Даланың гүлін салдым, жырымда бұл,
Ояныңдар-, деп, қағар, құлың дабыл!
Алапат оятушы – топан келер,
Құтқаратын, солардан, - Күнім жағыл!

Толық

Немерелерім

  • 0
  • 0

Сәби күлкісі – сыңғыры қандай,
Сиқырлы дауыс, бұлбұлы қандай!
Жүрегі пәктің әр күні қардай,
Немерелерім, балапандарым!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар