Өлең, жыр, ақындар

Дала қызғалдаққа шомылып жатыр

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 317
Опа-далабын бұлттардан жағып ап,
Көкжиек қызарды – найзағай соғып ап.
Хош иісі барады- кеудені жарып-ақ,
Дала- қызғалдаққа шомылып жатыр.

Көктемнің кірпігін боядым, жырыммен,
Қарағай жантайды, өзенге сүрінген.
Шар-жаным ұшып жүр, - шаттықпен үрілген,
Дала қызғалдаққа шомылып жатыр.

Самал жел тінтіп жүр, қайдасың, досым.- деп,
Самғап кеттім ғой, ақында – осы індет!
Алауын арбалып, кірмеді, есім көп,
Дала қызғалдаққа шомылып жатыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір халге кірдім

  • 0
  • 0

Бір халге кірдім, ешкім кірмеген,
Жерде жоқпын, күл денем!
Өзімді көрдім, шындап күлмеген,
Сезімді көрдім, бұрын білмеген!

Толық

Ол – сондай күй

  • 0
  • 0

Рухтың жайын ол айтар – егілесің ал келіп
Жаның толқып жатады, ел түсінбес халге еніп.
Мұң шанақтан шығады үкі таққан – сәнденіп
Ол – сондай күй

Толық

Ұрпағың тұр, алдыңда

  • 0
  • 0

Яссауи бабам, сенің Иеме ессіздігіңнен
Есі ауып қалды, даланың.
Көбелектей көзсіз жырыммен
Жаңбырдың суретін саламын!

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер