Өлең, жыр, ақындар

Дала қызғалдаққа шомылып жатыр

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 399
Опа-далабын бұлттардан жағып ап,
Көкжиек қызарды – найзағай соғып ап.
Хош иісі барады- кеудені жарып-ақ,
Дала- қызғалдаққа шомылып жатыр.

Көктемнің кірпігін боядым, жырыммен,
Қарағай жантайды, өзенге сүрінген.
Шар-жаным ұшып жүр, - шаттықпен үрілген,
Дала қызғалдаққа шомылып жатыр.

Самал жел тінтіп жүр, қайдасың, досым.- деп,
Самғап кеттім ғой, ақында – осы індет!
Алауын арбалып, кірмеді, есім көп,
Дала қызғалдаққа шомылып жатыр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қызыл ішік киген дүние-ай

  • 0
  • 0

Рухың – бұл дүниеде бәрібір жалғыз, жетім-ді,
Жаны жұтаңдар – қансорғыш, кене секілді!
Арыстан – үнсіз, түлкінің сөзі өтімді,
Қызыл ішік киген дүние-ай!

Толық

Сағынышым – сен ғана

  • 0
  • 0

Тау тылсымын жаным көрді – тылсымымыз тым ұқсас,
Жасылымды жаяйыншы, - босат мені, құлыпты аш!
Қара еді, ағарыпты – су астында тұрып тас,
Сағынышым – сен ғана!

Толық

Бір халге кірдім

  • 0
  • 0

Бір халге кірдім, ешкім кірмеген,
Жерде жоқпын, күл денем!
Өзімді көрдім, шындап күлмеген,
Сезімді көрдім, бұрын білмеген!

Толық

Қарап көріңіз