Ей, қазағым, көзіңді аш

Пәк жүректер мұхиты – толқынданып барады,
Дүниеге қыс түсіп, салқын болып барады.
Тажал – сұмның қолында халқым қалып барады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Мағынасыз жүрістен зомби болған шемен көз,
Майкі киген көшеде – ашық кіндік, содан без!
Тәубеңе кел, әйтпесе, өтіп кетті, жаман көз,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Теледидар мәз, бүгін, шайтанның тұр, қолында,
Жеңіл әзіл, бос күлкі – ақыреттегі сорың ба?
Киелілер тасада, тұр ма, алтын торында,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Тозақ қазір конфетке оранып тұр, білдің бе?
Нәпсі-торға пейілің қамалып тұр, білдің бе?
Ойсыз жандар беделді саналып тұр, бұл күнде,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Азаматтың кеудесі – қан сорғалап барады,
Әдепсіздік үйреткен – шеттен келген қонағы!
Аңызақтан, бұл соққан – иманы жоқ солады,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Қараңғы боп көрмеген, ешқашан да түн бұлай,
Бір-бірінің сыртынан ор қазады, сұмдық-ай!
Норкілерді өлтіріп, шуба кисе, құнды ма, ай,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Хайуаннан төмен ғой, залым болған, - ол аңдар,
Періштеден жоғары – қасиетті адамдар!
Әділ сотқа дайын тұр, Мақшардағы алаңдар,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Жаны пәктің тәні пәк, мөлдір өзен секілді,
Айналасын нұр қылып, жебер – ғаріп, жетімді!
Елдің қамын сұрайды, Хаққа жылап, Екінді,
Ей, қазағм, көзіңді аш!

Маскі киіп, түлкі боп, тұрғаныңды ол көрер,
Шарасыз жан шырылдап, Мақшар таңда сенделер!
Иеңді пәкте, сонда, жан азасынан емделер,
Ей, қазағым, көзіңді аш!

Нұр сауылдап, жалыңнан, Алтын ғасыр, келші, енді,
Оят, қызғалдақ белді, шамын әкел, жер сөнді!
Махди туы тігілсін! Тарт, алаулы желкенді!
Ей, қазағым, көзіңді аш!!!

---