Өлең, жыр, ақындар

Ойлан, қазақ

  • 15.01.2022
  • 0
  • 0
  • 451
Даланың гүлін салдым, жырымда бұл,
Ояныңдар-, деп, қағар, құлың дабыл!
Алапат оятушы – топан келер,
Құтқаратын, солардан, - Күнім жағыл!

Ей, бейнамаз, ей, бейғам, жақ, шырақты,
Кейбір надан харамнан бақ сынапты.
Жалаңашты көрсету - мода ма екен,
Теледидар иманға тапшы боп тұр!

Жауыздардың жазасы – дайын, дейді,
Бұл дүниеде тойласын, тойын, мейлі.
Парасаты болмаса – пасық болар,
Іздегені – бос күлкі, ойын-, дейді!

Имансызға о баста болған, жаза,
Зұлым, бетпақтарға қойған – тозақ.
Бұл дүниенің ләззәті ертең – сорың,
Ойлан, қазақ!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Хал тілі

  • 0
  • 0

Гүл көзінен шық тамды,
Мөлдірін-ай!
Қайда апарып жағамын, жан күнін-ай!
Кім түсінер, мүк халді?

Толық

Гүл жүрек

  • 0
  • 0

Мені де демейтін жандар бар екен,
Рухани жанның мұңы – зор екен!
Мына – ойсыздау дүниеде
Адамға керегі – ар екен!

Толық

Аспан жерге моншағын

  • 0
  • 0

Самалдың саусақтары – ауада жыр жазып жүр,
Ей, ақын, қиялдан түс, болдың ба, мұң қазып бір!
Алтын ғасырында – сөздерің тыңдалып тұр,
Аспан жерге моншағын төгіп алды!

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар