Өлең, жыр, ақындар

Жеттің, апа...

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 545
Жай тапқызбай
Мазалап жаныңды шын,
Сені тартқан қалаға
Сағынышың...
Жеттің, апа,
Арқалап қоржыныңды,
Ауылдағы сан алуан қалып ісің...
Рахатына айналған
Жыр азабы,
Бір қызыңның
Жеткізбей жүр арманы...
Шөліркеген жанына
Сусын іздеп,
Бір қызыңның
Білімге құмар жаны.
Осылайша
Кеттік біз сенен жырақ,
Махаббатым өзіңе ерен бірақ.
Сағыныш боп
Өріліп бұйра толқын,
Саған қарай
Ағады өлең - бұлақ...
Тым алыстап кеткенім үшін мені,
Жазғырдың ба?
Енесің түсіме кіл...
Жүргеніңмен
Тағдырға мойынұсынып,
Жалғыздығың батады-ау,
Түсінемін...
Жүрсің бе, апа,
Жетелеп алдағы үміт,
Өзіңді-өзің жұбатып,
Алдандырып?!
«Қыз – жат жұрттық» деп
Әлде, түңілдің бе,
Көкірегіңді ашытып жалған күдік?!
Басылған жоқ
Өмірге еш құмарым,
Әрбір күннен
Шапағат тосты жаным.
«Ұлым жоқ» деп налыма,
Жаным апа,
Саяң болар
Қос қызың – қос шынарың.

1973 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұстаз

  • 0
  • 0

Тұтатып сезім – оттықты,
Кеудеме тұтас сыйды Күн.
Ұстазым, ойда жоқ тіпті
Тарттыңыз ғажап сый бүгін!

Толық

Адалдықты қорғау

  • 0
  • 0

Менің бала досымның
Жанарында тамшы жас дірілдеді,
Жабырқатты тосын жайт бүгін мені.
Бәрін болжап білгендей күнілгері,

Толық

Толқындар

  • 0
  • 0

Өмір дегенің – ұлы айдын,
Жетелеп толқын
Толқынды әр,
Сіміріп нұрын

Толық

Қарап көріңіз