Өлең, жыр, ақындар

Көлсай

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1252
Аршын төсті құз-таулар аясында,
Жасыл желек,
Ну орман саясында.
Күнге ұмсынып
Алақан жаясың ба,
Күміс нұрға жүзіңді шаясың ба?!
Сұлу бейнең айналып жарасымға,
Сыр тұнғандай
Тұнжыр көзқарасыңда...
Тарқатылып мың өрім бұрымдарың,
Табиғатқа наз артып барасың ба?!
Толқыныңның
Мөп-мөлдір сыршыл үні,
Суарғандай
Кеудемнің жыр шыбығын.
Айна жүзің тосады көз алдыма,
Жайып тастап су асты тіршілігін.
Ақ шабағың
Бұлғаңдай
Ойқастап мың,
Көңіліме қандай сыр, ой тастады?..
Абайсызда
Шашылған жұлдыздар ма,
Тұнып қалған түбіңде
Қойтастарың?!
Текшелене орнаған қасыңа нық,
Кербез таулар
Көркіңе ғашық анық!
Еміренеді
Төніп кеп айдыныңа,
Аспа бұлтқа білегін асып алып.
Шыршалардың
Салтанат құруын-ай!
Сұлулықтың көңілді бұруын-ай!
Тау да жасыл,
Жер жасыл,
Көл де жасыл,
Жер-дүниенің жасанып тұруын-ай!
Бар жиһазын
Табиғат жиып көптен,
Бір өзіңе аямай үйіп-төккен...
Шіркін, Көлсай,
Құдіретті сыр-сымбатың
Сезім болып
Кеудеме сыйып кеткен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Толқындар

  • 0
  • 0

Өмір дегенің – ұлы айдын,
Жетелеп толқын
Толқынды әр,
Сіміріп нұрын

Толық

Куәгер сөзі

  • 0
  • 0

Мен куәлікке жүремін!
Жаңа отаудың
Босағасы берік болады деп,
Шаңырағына

Толық

Нені ойладың?

  • 0
  • 0

Досым-ау,
Нені ойға алдың?
Мұңды бір күйді толғадың.
Жүректі шым-шым ауыртып

Толық

Қарап көріңіз