Өлең, жыр, ақындар

Сырдың әні

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 398
Түбі қызған
Күн – қазан суынғанда,
Жер – тегешке
Сүт – сәуле құйылғанда,
Ай нұрына шомылып
Жөнелейік,
Кең жайлауға
Көрінген жуыр маңда.
Өзің барда
Мен қалай жасқанамын,
Құла түзге
Ал, кәне, баста, жаным!
Күй тыңдалық
Сағыныш шөлін басып,
Домбыраңды ала жүр, тастамағын.
Сар далада
Тартшы күй төгілдіріп,
Төгілдіріп,
Жанымды егілдіріп.
Кірбің бұлты арылып,
Көңілімнің
Аспанынан қарасын өмір күліп.
Көмейімнен ағытып
Жыр бұлағын,
Көкірегіме
Сазды әуен тұндырамын.
Сағыныштың
Жаңбырын сіркіретіп,
Сырдың әнін сызылтшы!
Сырдың әнін!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүрегімде – бақ жұлдызы

  • 0
  • 0

«Жиһазы мол жасауын жиып-теріп,
Тас бауыры тағдырдың иіп келіп.
Біреулерге қимаған қазынасын
Біреулерге береді үйіп-төгіп.

Толық

Сезім гүлі

  • 0
  • 0

Көк аспан тұруы үшін
Жер қандай керек болса,
Бұлттардың ығуы үшін
Жел қандай керек болса,

Толық

Гүл – қыздар

  • 0
  • 0

Жалындаған жас қыздар,
Жастығына мас қыздар.
Сендер жүрген жерлерден
Мұң ығысып, қашты ызғар.

Толық

Қарап көріңіз