Өлең, жыр, ақындар

Несіне келдің?

  • 17.01.2022
  • 0
  • 0
  • 513
От едім бір кез...
Сөндірдің,
Менде қалмады жалын,
Салқындығыңнан жаурады жаным.
Аялаушы едім пәк сезімді мен,
Бірақ та, әйтеуір, жанбады бағым.
Сөндірдің,
Менде қалмады жалын.
Сезбедің бе сен?
Жанымның мынау сыздап жатқанын,
Жанарымның сан мұңға батқанын.
Сенің тым суық көзқарасыңнан,
Кеудеме сүңгі – мұздар қатқанын,
Тағдырым сыйлап ызғарлы ақпанын...
Несіне келдің?
Тоң болып жатқан сіресіп көптен,
Көңілімнің мұзын ерітем деп пе ең?
Нұр сәуле болып құйылып көктен,
Жаныма жарқын орнатып көктем,
Көңілімнің мұзын ерітем деп пе ең?
Жолыққан сәтте
Ызғарлы ашу төкпегеніммен,
Қасыңнан безіп кетпегеніммен,
Қиналам іштей...
Өзіңді ессіз
Ұната тұра жек көргенімнен.
Естимісің?
Өзіңді жек көремін мен!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтыбақан басында

  • 0
  • 0

Түсірді де
Балдай тәтті күнді еске,
Сезім қылын дірілдетті-ау
«Гүлдесте.»

Толық

Көктем келеді

  • 0
  • 0

Сезілгенмен ақпанның салқыны әлі,
Нұрлы шуақ,
Көктем боп бар құмары,
Қар астынан қылтиған

Толық

Құттықтамадың

  • 0
  • 0

Бақ ішін кездім,
Ауыр ойлармен сенделе...
Мұңымды шақтым,
Бұлаққа, самал желге де...

Толық

Қарап көріңіз