Шақыр мені!

Сүйем десең
Сүй осынау қалпымда-ақ,
Деме маған
«Өзіңді-өзің салқындат!»
Теңіз – сезім
Толқын атса кеудемде,
Қалай ғана берем
Оны там-тұмдап?
Неге керек
Жылуы жоқ салқын Ай?
Неге керек
Сүю және балқымай?
Жүрегімді берсем
Берем бүтіндей,
Кешір,
Бірақ бере алмаймын жартылай!
Барым осы...
Жасандылық жоқ менде,
Құшағыңда өртенемін от демге.
Барым осы...
Сезіміммен көл-көсір
Сүйем сені!
Әрі іңкәрмін көктемге...
Жер-дүние
Жасыл нұрға бөккенде,
Шақыр мені
Көкорайлы көктемге.
Шақыр мені!
Жер түбіне барамын...
Бірге өзіңмен
Өтем барлық өткелден!

---