Өлең, жыр, ақындар

Қызғаныштың қалқаны

  • 26.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1287
(аударма)

Бір дерт бар дүниеде сақтанатын,
қырқатын қыршынынан бақ қанатын.
Қызғаныш – оның аты,
шалдыққанның
жүрегі қараулықпен тапталатын.
Өмірде орындалмай тілектерің,
мақсатсыз сандалудан жүдеп пе едің;
жеткізбей арман кетсе адастырып,
жат болып мөлдір сезім, дір еткен үн.
Қызғаныш шашар сонда запыранын
сүліктей сорып жанның ақыл, арын;
қараулық, қатыгездік бойыңды алып,
темірге айналасың таты қалың.
Өт-уын қызғаныштың жұтқан адам
қалуы мүмкін емес жұттан аман,
зәр кеулеп көкірегін солар сонда
қураған қу сүйектей жұртта қалған.
Қызғаныш – менмендіктің төл баласы,
менмендік – теңіз, жұтпа сор жағасы.
Жақсыны көре алмайды кердең адам –
өлтіріп тынады оны өз жарасы.
Азапқа салма бекер шыбын жанды,
ұмтыл тек ақ тілекпен ғұмырға алғы.
Бір қалқан тапсам деймін
қызғаныштан
сақтайтын мейірімнің нұрын мәңгі.

АНДРЕЙ БЕЛЯЕВ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сен маған тамыр жайдың

  • 0
  • 0

Сен маған тамыр жайдың,
(мен жүргенмін көзімнен арылмай мұң),
содан бері туғандай жанымда Ай, Күн:
бей-жай тірлік тағы да былай қалып,

Толық

Қадалып, іштей тамсана

  • 0
  • 1

Қадалып, іштей
тамсана,
қайтесіз мені
ұялтып.

Толық

Бұлбұл әні

  • 0
  • 0

Құс әніне елең етіп құлағы,
бір жас бала қариядан сұрады:
«Ата, неге бұлбұл үні тек қана
көктемеде шығады»?

Толық

Қарап көріңіз