Он екі жыл өткенде

(аударма)

к. м. с.
1
Айнакөл жатыр бабында,
Баяғы қалпы - көркі күн...
Тоқтаған мынау шағыңда
Неге сен қайта толқыдың?
Алғашқы құштар сезімнен
арылмай әлде жүр ме едің,
Елеспен сол бір егіз бе ең
соны ойлап өтіп түндерің?
Ендеше шақыр - құр солма –
жарқ етер «жаным келді» деп.
Баяғы нәзік үн сонда
сыбырлар тағы елжіреп.

2
Көлде, бақтың қойнауында,
Түн жетелеп ойға, мұңға,
елестетем таныс жайды,
Аққу шошып алыстайды.
Ұмытпаппын әлі бірін:
қылықтарың, назың, үнің...
Жүрген жерің, ізің, жаным,
Толқын шайған бүгін бәрін...
Жасыл бақтан, құмнан майда
Иісің шығып тұрғандай ма...
Қөргендеймін бүгін де мен
Жас тұлғаңды дірілдеген.
Бәрі де елес, тәтті елестер...
Жібек самал, мақта кештер...
Бал күндерді шетке ысырып,
Көл тұманы кетті ұшырып.

3
Арқалап жүгін өмірдің,
Өтумен күндер, жылдарым
жүргенде күңгірт, көңіл-мұң,
Тұман боп тірлік-құндағым.
Білмеппін сол бір орманда
Өткен күн елес берерін,
Құстар да сайрап сол маңда,
Құлаққа жалғыз келеді үн:
«Қайда сол сезім, сәт балғын,
Қайғыға бекер батпа, шын.
Қайта қақ тәтті шақтардын
Жабылып қалған қақпасын!»

4
Айнамкөзім жанарынан таң атқан,
Сені менің тәңірім ғып жаратқан.
Бүршік атқан өмірімнің жас гүлі,
Ең алғашқы сезімімнің тасқыны.
Енді неге теңесем-ау сені мен?..
Бір мен үшін өмір едің, сенім ең...
Көз алдымда нұр келбетің, күлгенің,
Күміс үнің құлағымда тұр менің.
Көзіңдегі тұңғиыққа, ақылдым,
Қазір де ойша батып бара жатырмын.

5
Келгенде аяз сый арнап –
Шыныны әрлеп өрнегі,
Отырасың қиялдап
жанға жылы бөлмені.
Кенет — бақта ызғарлы
Жарқ етксндей гүл жамал.
Елжіретіп мүз жанды,
Тұтқындайды бір жанар.
Жанды тербеп бір ырғақ,
Алаулаған отты ерін...
Есімде әлі сыбырлап
Сенің нәзік өбкенің.

6
Кездесуші ек тымық кеште
(бүгінгідей көз алдымда),
Ерке назды қылық та есте –
сол көктемге оралдым ба?..
Куә қылған бақ пен гүлін
Қос жүректің қайда арманы?
Қалай сол бір сәттер бүгін
Тәтті түске айналғаны?
Жастық сезім, шын жалынды
Армандадым неге кеште?
Менің отты жырларымды
Туғызған сол кез емес пе!
Әлі де арман жүрегімде,
Жүрек бірін ұмытпаған:
Кеш. Бақ іші. Гүл ерінге
сәт дірілдеп жуықтаған.

7
Көзімнің оты тайған ба,
Оркестр сазын тыңдап ем,
Дирижер құлаш жайғанда,
Жарысты желмен мұңды әуен...
Сергітпей мені бұл бірақ,
Тағы да сені салды еске,
Әншінің үні сыңғырлап
жаңғыртар бақты әр кеште.
Сол сәтте үнсіз күрсініп
келгендей біреу жаныма.
Айналам - мұңды тіршілік,
Ызғарын шашты қаныма.
Әуендей баурап келесің
маңайды бөлеп ән-жырға.
Сол елес, өлмес елесің
тұрды ғой көздің алдында.

8
Бүгінгідей есімде сақталғанмен,
Асау жылдар жалмаған мұның бәрін.
Жаңғыртсам да армандап бақтарды әнмен,
Тәтті елес боп жұлдыздай жымыңдадың.
Өмір өткен, бұл күнде өткен бәрі,
тек алғашқы махаббат түске енеді.
Содан көңіл аңсайды көктемді әлі,
қан толықсып, кернейді күш денені.
Жаным жасып, құлазып оранар мұң,
иығымды басқанда түн жейдесі,
Енді келмес өмірге сол адамның
елестейді тірідей нұр бейнесі.
***
Сен көрікті ең, шын еді ұнатқаным,
Кінәлама кеттің деп көңіл бөлмей.
Шырқап цыган әніндей, жырақтадым
оралмас со күндердей.
Сүйген жүрек ұмытқан өрт дегенді,
Алдым - соқпақ, сол ғана есімдегі.
Өшпес сәттер болды ғой...
Өткен енді
келмейді... кешір мені!
***
Болсам да бүгін жат пенде,
Бұзсам да берген антымды,
Өзіңді көрген сәттерде
Жүрегім тулап алқынды.
Кетсем де жырақ бүгін мен
Арқалап жалғыз сын-жүкті,
Жүресің шарпып нұрыңмен
Мендегі күңгірт тірлікті.
Басын да сұқпай басқа адам
Мұздаған мынау бөлмеде
сол үйді өзім тастаған
түсімде көрем. Ол неге?
Түсімде керем барлығын,
Арылмай сонау жылдардан.
Тегінде менің ән, мұңым
Өзіңмен мәңгі шырмалған.
Шақырса да арбап әнімен,
Ешкімге де ермей шеттедім.
Артықтау маған бәрінен
Сені ойлап азап шеккенім.
***
Әзілге сайдың басында,
Ұрсуға көштің ұққасын.
Мөлтілдеп көзде жасың да,
Түсіндің түк те шықпасын.
Шығарған болып есіңнен,
Сақылдап күлдің — арбадың.
Сескеніп мендік шешімнен
Шашыңды жайдың, зарладың.
Ұсқының қашып көгердің,
Кідірдің сосын сәл тұрып.
Қарғадың, шыға жөнелдің,
Біржола кеттің алқынып.
Байырғы жұмыс көңілде,
Кірісем соған көз ілмей...
Өтті ме сонда емір де
Өзіңе деген сезімдей?
***
Жылдар өтіп, ғұмыр жолым
салды ақымақ күйге мені:
түсіме енді бүгін
Оның
мені ешқашан сүймегені.
Мен ол үшін өмірдегі
кездейсоқ бір жан болғаным.
Тез суынып көңіл демі
кешір деді таңғы арманым.
Батқан күндей іңірдегі
басқалардан солды жаным.
Түсіме еніп бүгін мені
аялады сол бір әнім.

АЛЕКСАНДР БЛОК

---