Өлең, жыр, ақындар

Темір жолда

  • 28.01.2022
  • 0
  • 0
  • 774
(аударма)

Мария Павловна Ивановаға

Көгалда, жолдың қасында,
Жатыр ол тірі жанға ұсап,
Алқызыл шарқат басында,
Көрікті мүсін, бал құшақ.
Бір мін жоқ бойда, көркінде,
Жүретін кеше асқақ тым.
Күтетін толқып ол күнде
Келуін әрбір составтың.
Сезімге тұнған қос жанар –
Қас арулардан несі кем?!
Жолаушы, мүмкін, көз салар
Вагонның терезесінен...
Жасыл, көк, сары вагондар
өтеді сарнап ән салып,
Телміріп сансыз жанарлар
Қарайтын бұған тамсанып.
Әйнектен көзін салатын
Жүргіндер алаң, жылғаға,
Ұзатып бәрін қалатын
Жандарм менен бұл ғана.
Жолаушы-гусар тек бірде
Қадалған көзден нұры ұшып,
Сөйткенше поезд кетті де
Жөнеді көзден бір ұшып.
Осылай өткен мас күндер,
Шаршатып жанын бос арман,
Жүрегін осып жас түндер,
Кездеспей серік-дос алдан.
Шаршады-ау талай өзі де,
(Тағдыр-ай, мұнша сараң ба ең?!)
Вагонның жансыз көзіне
Үмітпен күнде қараумен...
Келмендер енді жөн сұрап,
Сендерге бәрібір әлі.
Сезімнен, жолдан қансырап,
Тапталды, жалғыз құлады...

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күту

  • 0
  • 0

Мен онымен қоштастым.
Келмеске енді белді буып ішімнен.
Бұл ойымды ол білмеді,
таңданғандай пішінмен

Толық

Европаға арнау

  • 0
  • 0

Мен Америка ұлымын:
жүдеу дала - тұғырым,
көкірегін жатқан қатпар тау басып,
адамдары бір-бірімен жауласып,

Толық

Көңілің ауасындай тымық қырдың, бәрін де ұғып тұрдым

  • 0
  • 0

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып тұр мұң -

Толық

Қарап көріңіз