Еріп ессіз өлеңнің жетегіне
- 0
- 0
Еріп ессіз өлеңнің жетегіне,
қыздырғаным шамалы шекені де.
Жырларымнан күлкі не ақыл күтпе –
менде әуелден жоқ соның екеуі де.
Дауыл - менің жүрегімнің аңсары
(аударма)Сұқ найзаны, төк терді –
шықсын естен күлкі де!
Самға, түнек от демді,
қар шапанды сілкіле!
Өлтір мені, айбаттан,
жақындатпа таңды алғы,
Мен де бір кез жайратқам
жанға жақын жандарды.
Сүйгендерді жат қылдым,
ұмыт бәрі бүгінде.
Жүрегімді лақтырдым –
жатыр тылсым түбінде.
Найза жанар, қадал да
түйре, есімнең танайын.
Өрте мені алауға –
өз еркіммен жанайын!
АЛЕКСАНДР БЛОК
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
меей
кеемет -
полатбек Жанбаев
Мықты -
Жанахмет
А -
Жанахмет
Мен тіпті оқи беріп жаттап алдым ғой
-
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі