Қорғаныс
- 0
- 0
Өмір сүру дегенің –
қорғау өзің өзіңді.
Өмір бойы келемін
қалқан етіп сөзімді.
Жаз
Таң бұзып тынышымды жіберді деп,жазғы түн кетерінде түнерді кеп.
Жер-ару серпігенде түн көрпесін,
маужырап қарап тұрды Күн елжіреп.
Гүл бөлеп хош иіске атырабын,
ағаштар жайып салды жапырағын.
Самал жел сыбырласа, сыр ұрласа, -
өзенде мың бұралып жатыр ағын.
Төсінен терсек тағы қызғалдақты,
басында заңғар таудың ызғар қапты.
Шыдамай жаздың жастық жалынына,
ойнақтап ерке бұлақ құздан да ақты.
Сұлулар суға барған сайға бұғып,
қарайды көлдің бетін айна қылып.
Шіркін, жаз, жомартсың-ау базарлыққа
бересің жан біткенге жайдарылық!
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Бақша - біздің үйіміз
- 0
- 0
Бала бақша көрінді,
келіп қалдық, міне, біз.
Бақшамызда көңілді,
ән саламыз, күлеміз.
Аққу - тағдыр
- 0
- 0
Қара бұлтқа кенеттен соғылды Күн:
құлады аққу. Қиды екен жолыңды кім?
Аққу-ана отырды ұясында
бауырымен тербетіп көгілдірін.
Қарап көріңіз
Пікірлер
-
Дидар
Өте керемет өлең -
Әсем
Рахмет! -
Рахмет
Мән, мәтіндік керек -
Мұрат Ақнұр
Бұл өлен өте керемет
Мерейлім
Өте керемет !????