Өлең, жыр, ақындар

Қарлы алау

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 649
(аударма)

Алау да шапшып аспанға,
мосыда жанды батырым.
Ұшқындар моншақ шашқанда,
жылжыды түндер ақырын.
Серігі қыстың түн деген,
тоқитын өрнек ақ қардан.
Тыныштық, тыншу білмеген
ұйтқиды боран шатқалдан.
Бұралған түтін - сыйлы өрнек,
Ақ аспан, аппақ айдала...
Шалқы да тілің сүйреңдеп
мосыны, жалын, аймала!
Қар перде киген сал жігіт,
жана түс алау жалынға,
Көзімді саған талдырып
түнде де, таңғы шағыңда
сүйгенде сені - жанды үміт.
Сүйіктім болғын сен менің,
сал жігіт, сұлу жанарлым.
Жаныңды қармен емдедім,
мен саған бірақ адалмын.
Болмады менен адал жан,
жаныңды үш күн түсіндім,
Сүйгіздім тұнжыр жанардан,
қанат та байлап ұшырдым.
Жан енді, өрте денеңді,
Ұйтқыған желге қарама!
Күліңді сенің мен енді
ұшырам қарлы далаға.

АЛЕКСАНДР БЛОК



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қолында билік барларға

  • 0
  • 0

Қолында билік барларға
жағынып жалпаң қаққандар,
секіріп аттап ардан да,
биліксіздерді таптаңдар!

Толық

Бақыт құсы

  • 0
  • 0

Сағыныштан алып-ұшқан,
аймаласқан, тағы құшқан
екі ғашық жанартаудай
лапылдаған жарылыстан.

Толық

Қажет емес

  • 0
  • 0

Кораблі қажет емес жырақтың –
теңіз жақты түн жапқан.
Ақ төсекке белгісіндей жұмақтың
шақырасың түу жақтан.

Толық

Қарап көріңіз