Өлең, жыр, ақындар

Сырлас ән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2565
Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Магнит қаласы

  • 0
  • 0

Серпілді төңіректі түн қымтаған,
Жылтылдап көрінді оттар әр қырқадан.
Қызығып сол оттардан көз алмадым,
Қасымда тұрды үнсіз бір қарт адам.

Толық

Жартастағы қан

  • 0
  • 0

Көк теңіздің шетінде,
Кәрі жартас тік өскен.
Қаны жатыр бетінде,
Тамған ұлы күрестен.

Толық

Жығылды жаудың жалауы

  • 0
  • 0

Алынды Берлин қамалы,
Жұлдыздар шашты Москва.
Жығылды жаудың жалауы,
Төселді аяқ астына.

Толық

Қарап көріңіз