Өлең, жыр, ақындар

Сырлас ән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2496
Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тосын жазы

  • 0
  • 0

Па, шіркін, құм Тосынның жазы қандай,
Ауру жан сырқатынан жазылғандай.
Көтерген көк орманы қарқарасын,
Жан сүйген жар секілді жазық маңдай.

Толық

Көктем тасқыны

  • 0
  • 0

Алғашқы аспан күркірі
Салютіндей көктемнің.
Дүниенің бар түкпірі
Құшағында көктердің.

Толық

Өмір жолы

  • 0
  • 0

Өмір, өмір, өмір жолы ирелең,
Күнделікті таусылмайды күйбелең.
Ерте шығып сол ирелең жолменен
Кеште шаршап ораламын үйге мен.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер