Өлең, жыр, ақындар

Сырлас ән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2440
Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ядвига

  • 0
  • 0

Көздерінен өзгенің,
Сенің көкшіл көздерің.
Айырықша тым өткір,
Белорустың аспаны,

Толық

Пискарев зиратында

  • 0
  • 0

Оқтан, аштық апаттан
Халі бітіп қаусаған,
Бейбіт күнді аңсаған,
Жатыр мүнда қанша жан.

Толық

Өшпес даңқ

  • 0
  • 0

Бір үй тұр әсем, биіктен қарап,
Терезе алды шалқыған теңіз.
Сақшыдай көзін алысқа қадап,
Қаз-қатар ағаш қоршаған тегіс.

Толық

Қарап көріңіз