Өлең, жыр, ақындар

Сырлас ән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2530
Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр, саған!

  • 0
  • 0

Дариға, Сырға келемін,
Жел қуған бұлттай қиырдан.
Көз жасым мен өлеңім,
Жаңбырдай Сырға құйылған.

Толық

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Теңіз де жиі ойланып,
Атады көкке көбігін.
Астыңда жатқан айналып,
Естисің кейде жер үнін.

Толық

Гүл сатушы бала

  • 0
  • 0

(Шетелге барған бір жолдастың
аузынан)
Нью-Йоркті болар емес түсініп,
Темекінің түтінінен іші бұлт.

Толық

Қарап көріңіз