Өлең, жыр, ақындар

Сырлас ән

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2397
Ерте тұрып жолазықты мол алып,
Таңмен бірге қызғалдақты қыр асам.
Көңіліме өз-өзінен оралып,
Меніменен жол шегеді сырлас ән.
Салып соның әуеніне ыңылдап,
Жер бетіне жазамын мен жырымды.
Құлағыма әлдене деп сыбырлап,
Әкеледі ол жұмбақ сырлы бір үнді.
Сол бір үнді қайталайды далада,
Ұйып тыңдап мөлдірейді жазда түн.
Қанат қақпай қалықтайды ауада,
Сол ән менің жан тынысым, ләззатым.
Тұла бойым бір суынып, дірілдеп,
Құлшына кеп қиял құлаш ұрғандай.
Мені сүйген бір қара көз күлімдеп,
Сол бір әннің тасасында тұрғандай.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыр бойында күн жауын

  • 0
  • 0

Қып-қызыл оттан өрілген,.
Найзағайдың қамшысы.
Меруерттей саулап төгілген,
Жаңбырдың жеңіл тамшысы.

Толық

Ленин – октябрь

  • 0
  • 0

Тек қана поезд гүрсілі
Айнала жым-жырт қалғыған,
Секілді бір сыр аңдыған,
Келе жатыр бұл түні

Толық

Байғабыл

  • 0
  • 0

Баяу аққан Байғабыл,
Бір кішкентай өзенсің.
Ашуыңа кез келсе
Асу бермес кезеңсің.

Толық

Қарап көріңіз