Өлең, жыр, ақындар

Күрең жорға

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2020
Кей кезде түске кіреді,
Балалық шақтың кезеңі.
Даланың жасыл кілемі,
Торғайдың мөлдір өзені.
Ағынды күрең жорғамен
Ағызып жазық алаңда.
Жүремін кілең жолда мен,
Кеудемді тосып самалға.
Қалады талай жолда дөң,
Басына шығам биіктің.
Тосамын алдын жорғамен,
Жайылған белде киіктің.
Шұбалтып шаңмен жолдарды,
Жаңғыртам бүкіл жазды әнмен.
Жалынан сипап жорғамды,
Жарысам ұшқан қаздармен.
Ол күндер қазір армандай,
Көретін қызық түс түнде.
Балалық кетіп қалғандай,
Жорғаның со бір үстінде.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлмес өмір

  • 0
  • 0

(Фучик туралы)
I
— Қімсің сен,
кімсің сөйле,

Толық

Рудный қаласы

  • 0
  • 0

Жоқ деген бұл даладан етер үміт,
Темірдің алды тауып мекенін жұрт.
Тобылдың жағасына тұра қалды,
Жас қала күмбездері көтеріліп.

Толық

Қараспан тауы

  • 0
  • 0

Төбесінде зеңгір көк —
Тебетейі жарасқан.
Жер мен көкті белдеулеп,
Тартыла қалған Қараспан.

Толық

Қарап көріңіз