Өлең, жыр, ақындар

Эстон топырағы

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 720
Сұрғылт-қызыл, жансыздық елесіндей,
іреңі тым жүдеген,
нәзіктігі адамның денесіндей
жалаңаш, үлбіреген.
Неткен кедей, жоқтай бір нұрында айбын,
өшкендей оты-жаны.
Үн шығармай жай ғана сыбырлаймын:
«Эстонның топырағы...»
Мульгимаада қоңырқай дала жаны,
Вооремада аздаған құнарлырақ;
сұрғылт тасты теңіздің жағалары
тамырсыз тұрар жылап.
Ылғал барда көгерер жер жақсысы,
жылу да жоқ, ызғардай оттың басы;
өнім нашар, тұқым аз, ең бастысы –
күтім де жоқтың қасы.
Көз жүгіртсең - кендікке тоқтау бар ма –
көкжиекке көсіліп ақы-бұлсыз,
ән боп шалқып, жырланған жоқтауларда
шалғын жер жатыр үнсіз.
Неткен керім, табиғат, ғаламатың –
орман, сулар, кешегі қала, затың –
барлығын түрлендірген:
қойдың араластырып жермен, күлмен.
Қарт партизан - маңдайда түнған із бар –
жерді уыстап сәбидей өбектейді:
«Құнары аздау, жетпейді ылғал, тұздар –
нәр беру керек...» - дейді.
Мен сенемін - жарқылдар сенің нұрың,
сен жайлы өлең ұрпағың оқыр әлі.
Болғай деймін саған нәр менің жырым
Эстонның топырағы,
Эстонның топырағы!

ДЕБОРА ВААРАНДИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дос іздеп келем, жарқыным

  • 0
  • 0

Дос іздеп келем, жарқыным,
өткіздім талай жалқы күн,
ажырасқанымды қия алмай
қайғысын қанша қарпыдым…

Толық

Менің туған ауылым ажарланып

  • 0
  • 0

Менің туған ауылым ажарланып,
көше түзу, басады адам да нық.
Жетілік пен ондық шам күлде жатыр,
самсап қаладағыдай жанар жарық.

Толық

Бөрілі

  • 0
  • 0

«Бөрілі», шыңнан биік өрім едің,
өзіңмен өлшенеді өң-іреңім.
Баталы босағаңнан бастап еді
әлемдік кеңістерге жолын елім.

Толық

Қарап көріңіз