Өлең, жыр, ақындар

Ақынға

  • 29.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1047
(аударма)

Үнсіздік даласында,
азап пен тұнған шерге
шаң, тозаң арасында
гүлдейді жырлар сенде.
Күн қашып, төнді кешің
күй тарап қолдарыңнан,
жыр-ұрпақ өргізесің
екпіні орда бұзған.
Жиде, өрік тамып-тұнған
жұмақ па жүрген елің?
Жоқ, нағыз барып тұрған
дозақ бұл жыр дегенің.
Жармасып күнде кілең
жауларың жатыр қайнап.
Солардың үргенінен
қажиды ақын-қайрат.
Өсекті мыңдап әлі
сен жайлы таратады.
Жағады кір-жаланы
шығарып жаңа тағы.
Солардың қойшы бәрін,
налисың күйіп несін!
Жасайды ойшыл әнің,
сен әр кез биіктесің!
От жалап қалсын, жанып,
ойлама есер жайды –
бәрібір балшық жағып
басыңды кесе алмайды.
Бықсысын сорлы жүрген
ұясы сан жаланың.
Сен болсаң әр жырыңмен
жылан ғып арба бәрін.
Жағасын жұлып жердей
аш бөрі қақсар әлі,
Тек саған ғұмыр бергей,
бар сенде басқалары.
Қорқаулар қашан қалды
жасқамай дарын үнін?
Бәрібір жасар мәңгі
өзіңнің жалын-жырың.
Бәрібір шабытты ұрған
жау тозып, озады жыр.
Жыр жазу - барып тұрған
жұмақтың дозағы бұл.
Білмепті-ау заты ардақтым
Дантедей ғажап дарын
талант пен махабаттың
қанында азап барын.
Ол азап - ғұмыр жанға,
шалқысын шабыт селі.
Найзағай жырың барда,
сүйеді халық сені.
Тамырды жайдың жерге
мәңгілік Күні күлген.
Сен барда баймын мен де,
сен барда тірімін мен!

АЛЛА ТЕР-АКОПЯН



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып

  • 0
  • 1

Өмір - бұлақ жыраққа қашады ағып,
жастығың да қалады тасаланып.
Адам сосын отырар ой кеміріп,
жақсы, жаман істерін жасап алып.

Толық

Өкініш пен қасірет

  • 0
  • 2

Сөз қадірін ұқпайтын
көшің болған өкініш.
Биліктіні ықтайтын
досың болған өкініш.

Толық

Қаланың тас көмкерген тірлігінен

  • 0
  • 0

Қаланың тас көмкерген тірлігінен,
жаныма жай таба алмай зыр жүгірем.
Биікке талпынсам да, тырп еткізбей
әйтеуір тұмшалайды түрлі жүген.

Толық

Қарап көріңіз