Өлең, жыр, ақындар

Соңғы сөз

  • 12.02.2022
  • 0
  • 1
  • 915
(аударма)

Бұл кітап бітеді енді.
Ол басталған ыза мен ел кегінен;
Мұқтаждардың қайырсыз еңбегінен;
Мықтылардың қан толы шеңгелінен;
Бүл жырларым туған-ды,
Өрттей лаулап жалыны алаулаған
Қаһарына шыдамай қарауға адам.
Қалтыраған арында дағы барлар,
еркіндікке шапшыған қамаудағы аң.
Ойламаңдар бұл жырлар
тек ыза мен ашудан туған-ау деп,
Жаздым оны шындықтай шыңнан егеп,
Мұнда күш бар. Кәдімгі Жердің күші,
Кескін бөлек ол күште, тұлға бөлек.
Ол күш менмін.
Қара тасты балқытып гүл еккенмін.
Жайлауында жүрем мен жүректердің.
Менмін жүрек лүпілі, сағынышы
аңсап талып айқасқан білектердің.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (1)

Ақнәзік

Маған Фариза Оңғарсынованың өлендері қатты ұнайды

Пікір қалдырыңыз

Шыдам

  • 0
  • 0

Бұл адамдар шыдап жүр қалай маған?
Сырбаздықты әдетте қалайды адам.
Шындықты айтар шыдамсыз болмысымнан
зардап шегіп жүргендей бар айналам.

Толық

Қашан шықты бұл өзі тірілерді

  • 0
  • 0

Қашан шықты бұл өзі тірілерді
түк елемей,өлгенді қадірлеген?
Ішіседі адамдар, бүгіледі.
сонсоң жерге енеді жалын денең.

Толық

Диван жақ бұрышта

  • 0
  • 0

Пеш қалдырды солғын мұнар –
шоқ табын.
Терезелер сөндірді бар
оттарын.

Толық

Қарап көріңіз