Өлең, жыр, ақындар

Соңғы сөз

  • 12.02.2022
  • 0
  • 1
  • 1647
(аударма)

Бұл кітап бітеді енді.
Ол басталған ыза мен ел кегінен;
Мұқтаждардың қайырсыз еңбегінен;
Мықтылардың қан толы шеңгелінен;
Бүл жырларым туған-ды,
Өрттей лаулап жалыны алаулаған
Қаһарына шыдамай қарауға адам.
Қалтыраған арында дағы барлар,
еркіндікке шапшыған қамаудағы аң.
Ойламаңдар бұл жырлар
тек ыза мен ашудан туған-ау деп,
Жаздым оны шындықтай шыңнан егеп,
Мұнда күш бар. Кәдімгі Жердің күші,
Кескін бөлек ол күште, тұлға бөлек.
Ол күш менмін.
Қара тасты балқытып гүл еккенмін.
Жайлауында жүрем мен жүректердің.
Менмін жүрек лүпілі, сағынышы
аңсап талып айқасқан білектердің.

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (1)

Ақнәзік

Маған Фариза Оңғарсынованың өлендері қатты ұнайды

Пікір қалдырыңыз

Зейнеткердің сөзі

  • 0
  • 0

Келдім тағы. Келіп ем бұрындар да –
бұл заманда бастықсыз күнің бар ма?
Салмағы соған түскендей жер, халқының,
кердеңдейді күзетші жын ұрған ба?

Толық

Қоштасу

  • 0
  • 0

Әлдилеп ақ сүт берген қайран анам,
жан әкем жанарымен аймалаған,
қош, менің аяулы асыл әжетайым,
қарағым келеді деп, Ай қараған.

Толық

Тағдыр жайлы, ел жайлы, қаза жайлы

  • 0
  • 0

Тағдыр жайлы, ел жайлы, қаза жайлы,
өмір жайлы, дос жайлы жаз арайлы,
жақсы, жаман ойлар кеп оңашада
маған тыным бермейді, мазалайды.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар