Өлең, жыр, ақындар

Мысықтың түсі

  • 13.02.2022
  • 0
  • 0
  • 816
(аударма)

Неткен ғажап ұйқы еді!
Түк қаперсіз жатыр, міне, керіліп,
(бұл заманда бұлай ұйқтау - серілік)
қан тілеген тырнағы да тыныстап,
көз жұмулы
бар тірлікке карайтұғын жыны ұстап,
әншейінде сонадайдан үрей берер кісіге
қорқынышты емес, тіпті, жолақ-жолақ түсі де,
көре калсаң тайсалатын шегініп.
Сол мысықша мен де бір
ұйқтар ма едім алаңдамай басқаға,
таңдамай-ақ - көгалға да, тасқа да.
Жорықтарда тойғызып ап қарынды
(адам, сен де осылардан ал үлгі),
сосын алсам осылайша дамылды.
Түсімде де жаудай тиіп тышқанға
(байғұстарда қарсыласар күш бар ма!)
Салсам деймін дабылды.
Жатты мысық түс көріп:
сезіп тұрмын, бүлкіл қағып бар дене,
селт еткізіп әлдене,
жартастарға секірердей дірілдеп,
жемтігіне бас салуға басқалардан бұрын кеп,
түсінде бұл -
қарт атасы жолбарыс боп ақырып
жанар тауға жалғыз өзі жатыр екен атылып!
Сезіп тұрмын, айбаттанып алшаңдайды
шынында
жолбарыс боп кеткендей-ақ мақұлық.
Ұйқта, ұйқта, мысығым,
сенен асқан бақытты жоқ, байқағам,
әлсіздерді тырнағымен жайпаған.
Ұйқыдағы маңғаз мына денеңмен,
көңіліңмен асып-тасқан кемерден,
тіпті сұрғылт құйрығыңмен жыландай,
қан тілеген жүрегіңмен тұмардай –
ерлік жайлы ұмытқан бар адамның
кеудесіне жалын берші қайтадан!

ПАБЛО НЕРУДА



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мақатаев туралы жыр

  • 1
  • 4

Бір өзі мұхит сынды жағасы арман,
ағысы жағасына жара салған;
толқыны, тасқындаса, тау қопарып,
жабықса, жусаннан да аласарған.

Толық

Заман перзентінің үні

  • 0
  • 0

Сұмдықтың бәрі – ішімде
жылтырап жүрген сыртым тек.
Ескерткішке ұқсас мүсінге
жақындай алмас жұрт үркек.

Толық

Беташар

  • 0
  • 1

Ау, ағайын, ағайын!
Домбырамды алайын,
Күмбірлетіп қағайын!
Бүгін біздің ауылға

Толық

Қарап көріңіз