Өлең, жыр, ақындар

Тілеу

  • 19.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1873
Тату-тәтті ортаның мұңы шалғай,
маңайына жарқырар нұры шамдай.
Менің жаным ауырады, аз халқымның
жүрсе жақсы жандары ұғыса алмай.
Алшаңдаған арланды құмай жығар,
алауыздық ел ішін лай қылар.
Екі мықты шекіссе, ортасында
мерт болады кінәсіз былайғылар.
Адам көңілі қалады татым құрттан,
жайсаңдарды күңкілшіл жақын құртқан.
Елің азып-тозарда ең алдымен
азаматы айырылар татулықтан.
Ағалары – асқар шың қырау шалған,
жігіттері ат баптап, қыран салған
дала көңіл халықтың перзенті едік
елдікті айтып ұрпаққа ұран салған.
Асау ғасыр!
Іріні үгіп демің
бара жатса, сөнердей үміттерім.
Мен тілеймін: күңкіл мен ұсақтықтан
сақтағай деп даламның жігіттерін.
1985
***
Мойындатып заңдарын
матап қойды Жер мені,
еркіндіктің тарланын
ұстатқысы келмеді.
Ғашық болдым – масқара!
(Сөге қоймас мені ешкім),
енді қанат тақса да,
ұша алатын емеспін.
Жақсы көру – Жер ісі,
(жерде және құт, дарын)
бұл сезімнің не күші
бар екенін ұқпадым.
Шыр айналды бас, мен де
Жермен бірге дөңгелеп.
Сезімдерден мас кеуде,
шарықтадым сол жебеп.
Дидарындай баланың
күліп атты таң тағы.
Жақсы көрген адамым
мені Жердей тартады.
Қанымдағы дүсірден
көтерілді еңсе-күн.
Тартылысты күшіңнен
айналайын, Жер, сенің!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасиет көп адамда табынардай

  • 0
  • 1

Қасиет көп адамда табынардай,
(шығара алмай қалмаса бағы жанбай),
ең керімі солардың - жат біреуді
сүйіп, жақсы көруі жаны қалмай.

Толық

Күз көрінісі

  • 0
  • 0

Таразы. Шөп сарғайған. Күн жайдары.
Әндеткен сыбызғы үнді қурайлары.
Жайлаудан көшіп қонған ауыл түгел
күздікке үйді де ықшам ыңғайлады.

Толық

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Қарап көріңіз