Өлең, жыр, ақындар

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1207
Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!
Алмасса да сан заман ғұрпы жаңа,
заңдылық бір: қояны қойдан бөлек,
жуыспайды батардай бір күнәға,
таныстық жоқ сиыр мен жылқыда да.
Ешкі тұқымдастар да бірге бәрі,
жарасады қосылып үн мен әні.
Түйе атаулы келеде не жалғыздан
мойын созып қарайды Күннен әрі.
Әтеш біткен аққуды тілдер әлі.
Жануар да дейтұғын ұқпас жанды
ұнатады бірі-бірін ықтасқанды.
Қарап тұрсаң, адам да маңайына
жинайды ылғи өзіне ұқсастарды.
Күн тұрғанда жұлдыздар шықпас мәңгі.
Батыр жолдас жандармен серті бірге,
ақын мұңдас, талпынсаң еркін үнге.
Пәтуасыз жандар да бірін-бірі
тауып алар жүрсе де жер түбінде.
Дарақы өзіндейлермен желпінуде.
Жинар біреу маңына тобырларды,
тілсіз, үнсіз аршитын жолын мәңгі.
Суайттар да жүреді жақын тартып
дәл өзіндей қағылған, соғылғанды.
Бір ғажабы, барлығы – құс, аңы да
сыяды ана-табиғат құшағына!
1984



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн мен махаббат

  • 0
  • 0

Күн шықпайды түндерде, бұл — ақиқат қашаннан,
Күнді тіле, жалбарын — бәрі әшейін бос арман.
Таң атады кезінде, Күн де шығар сыланып,
шығар сәтте еш нәрсе сала алмайды бүғалық.

Толық

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың

  • 0
  • 1

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың,
бұл жайды, амалым не, кеш ұғындым.
Өзіңді мен де оңаша қиялдадым,
жаным деп жүрегімнен күй арнадым.

Толық

Өзіңменен жүрегім егіз менің

  • 0
  • 1

Өзіңменен жүрегім егіз менің,
түндер бойы қарманып сені іздедім -
жоқсың. Сонда еске алдым қимастықты
тағдырдың желі үзгенін.

Толық

Қарап көріңіз