Өлең, жыр, ақындар

Жаулықтар

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1428
Жүргенде жанымды арбап жыр бұлағым,
өтіпті зымыраумен сұңғыла күн.
Бүгінде армандаймын бір көруді
анамның сыр шертіскен құрбыларын.
Ұқсайды өмір кейде түстенгенге,
адамға оны бөгер күш берген бе?
Бір сәлем берсем-ау деп асығамын
анамның қолынан шай ішкендерге.
Баяғы келіншектер жүзі еліктей
жүр ме екен әлі күнге тізе бүкпей?
Көздері сиреді ме олардың да
анамнан қалған күміс білезіктей?..
Қою шай, тамызары шырын қаймақ,
күлгенде жанарлардан Күн райлап,
талықсып жалғыз аяқ, түйе сауып,
жүретін едіңдер-ау құлын байлап.
Аялап ата-енені гүл ғып керім
білмедім дәл сендерше кім күткенін…
жалғыз өз үйің емес, ертеменен
аштыңдар бар көршінің түндіктерін.
Өсіріп ұл мен қыздың тау ғып бәрін,
бұл күнде жүрсіңдер ме саулық та мұң?
Қорқамын көзден ұшып бараду-ау деп
сендердің ардай аппақ жаулықтарың.
1980



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқысыз түндер

  • 0
  • 0

Болды ма ұйқы сонау бір сызды, қарлы
Арпалысқан ұрыстар даласында.
Ұйқы деуге бола ма мызғығанды
Өлім менен өмірдің арасында!

Толық

Жеңгелер

  • 0
  • 0

Жаныма жаны жақын ағадан да,
сырды ұғар қабағымнан қарағанда.
Әзілдеп, ақтарылып, еркелетіп,
сендердей ешкім мені бағалар ма?!

Толық

Көңіл назы

  • 0
  • 0

Жүрегіңде бір зіл бар үндемедің,
мұнар жауып көзіңнің нұр желегін.
Тым болмаса айтсаңшы — біреуде ме,
тағдырда ма, менде ме — кімде кегің.

Толық

Қарап көріңіз