Өлең, жыр, ақындар

Жерошақ

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 3193
Түнгі аспан моншақ тақты бұлты ашылып
келеміз сайларды асып, қырқа шығып.
Жырақта жерошақтан лаулаған от
жылылық құндағы боп тұр шақырып.
Сіміріп тыныштығын өскен кешім,
жаныма Күн қызуын төккен бесін,
таңғы сәт бота боздар – енді бүгін
бәрі ыстық талай өрді өткергесін.
Жерошақ! Жанымда осы өшкен бе есім,
жалғанда жылуыңа жоқ теңдесің.
Есімде: әжем менің бата берсе,
дейтұғын: «Ошағыңнан от сөнбесін!»
Қыр елі адалдыққа нық сенетін,
сақтайтын кілттемей-ақ құрт пен етін.
Есімде – анам көмген жерошақтан
ертемен от алуға жұрт келетін.
Мезгілің озған сайын жыл ескіріп,
әр үні бал шағымның жүр естіліп:
анашым Прометей боп көрінетін
ошақтан жатқанда отты үлестіріп.
Ойласам, сең кешіппін, жел асаппын,
бұл кеште көңіл мұңын неге шақтым?
Қызуы бар әлемнің жетпейтіндей
маздаған жылуына жерошақтың.
1981



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Достарым, ортам, қоғамым

  • 0
  • 0

Достарым, ортам, қоғамым,
оларсыз, семем, соламын.
Салқындық сеуіп, сырт берсе,
көңілімде – кірбің, жоқ әнім,

Толық

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі

  • 0
  • 1

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі,
мен күрсінем қысқартып жеке күнді.
Ертеңіме асығам, есіме алып
бұл жалғанда сенің бар екеніңді.

Толық

Сағына түссін дедің бе

  • 0
  • 1

Жүректі тербеп бал сезім,
қоштастым сонда дірілдеп.
Аузымнан шықпай бар сөзім,
ішімнен тұрдым "күнім" деп.

Толық

Қарап көріңіз